chemia budowlana

Farby dyspersyjne (zwanymi też emulsyjnymi) są najczęściej spotykanymi farbami stosowanymi do malowania zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków. Nadają się do malowania tynków, podłoży gipsowych, podłoży z betonów, cegły, drewna, materiałów drewnopochodnych oraz tapet.
Pod względem chemicznym są to związki zawierające jako spoiwo organiczne, dyspersje tworzyw sztucznych, takich jak: żywice akrylowe (czyste akrylany), styreno-akrylany, kopolimery etylenu z polioctanem winylu. Ze względu na bardzo dobrą przyczepność do podłoża mogą być stosowane do malowania pierwotnego i renowacyjnego. Powłoki malarskie są łatwe do wykonania. Ponadto, farby te nie budzą zastrzeżeń ekologicznych ponieważ rozcieńczane są wodą. Powłoki malarskie, jeżeli zostały właściwie dobrane, mają dużą trwałość, odporność na ścieranie oraz charakteryzują się tzw. “dobrym kryciem”, przez co są ekonomiczne. Łatwość koloryzacji farb umożliwia wykorzystanie szerokiej palety barw, przez co znajdują zastosowanie do nadawania ostatecznej kolorystyki wielu elementów dekoracyjnym oraz wyposażenia wnętrz.
Na zewnątrz farby dyspersyjne są stosowane w wielu przypadkach, gdy trzeba na przykład przykryć rysy w betonie (dzięki swoim elastycznym powłokom) lub gdy trzeba dodatkowo zabezpieczyć elewację przed szkodliwym wpływem warunków atmosferycznych. Farby dyspersyjne nie mogą być natomiast używane do malowania tynków wapiennych lub tynków o dużej zawartości wapna. Powłoki wykonane farbami są sprężyste, bez naprężeń własnych, chemicznie obojętne (wartość pH około 7-8).

Atlas