Płytki na podłodze położyć łatwiej niż na ścianach, nie tylko z tego względu, że się nie zsuną. Ale choć sprawa wydaje się prosta, warto się odpowiednio przygotować, by rzeczywiście taka była.

Zacząć należy od doboru rodzaju i rozmiarów planowanej okładziny podłogowej. O rodzaju płytek współdecydować będzie przeznaczenie pomieszczenia i warunki w nim panujące. Od tego bowiem zależy wybór klasy odporności na ścieranie. Jeśli chodzi o rozmiary, przyjęło się, że w łazienkach wielkość płytki podłogowej często jest taka sama, jak ściennej. Z kolei, płytki podłogowe do kuchni mają zazwyczaj większe rozmiary niż kafelki na ścianie. Szerokość spoin zależna jest od rodzaju płytki, jej formatu, typu podłoża i umiejscowienia wykładziny. Dla takiej samej płytki spoiny wewnątrz pomieszczenia mogą być mniejsze niż na zewnątrz.

Kleje na każdą okazję

Rodzaj zaprawy klejącej zależy zarówno od podłoża, rodzaju płytek, jak i lokalizacji – od tego, czy posadzka będzie we wnętrzu, czy na zewnątrz. Oto kilka przykładów takiego zróżnicowania:
podłogową zaprawą klejącą, specjalnie przeznaczoną do podłogowych płytek ceramicznych (o dużym formacie lub silnie profilowanej powierzchni spodu) do wnętrz i na zewnątrz jest Atlas Plus Mega, do stosowania także w systemie ogrzewania podłogowego do dyspozycji są także inne Plusy: odkształcalny Atlas Plus, nader uniwersalny, bo klejący wszystko i wszędzie, również na powierzchniach z materiałów drewnopochodnych, Atlas Plus Express do szybkich realizacji oraz Atlas Plus Biały do płytek z kamienia naturalnego – np. marmuru – który nie spowoduje przebarwień na ich powierzchni w przyklejaniu płytek gresowych posłuży seria specjalistycznych zapraw Atlas PROgres o bardzo wymownych nazwach: PROgres Standard i Standard Biały, PROgres Mega i Mega Biały, Express oraz Elastyk do przyklejenia innej okładziny na podłożach tynkowanych, betonowych lub wykonanych z materiałów ceramicznych, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz domu, posłuży Zaprawa Klejowa Uelastyczniona Atlas na takie same podłoża, tyle że jedynie we wnętrzach, zastosować można klej Atlas Inter jeżeli efekt ma być niemal natychmiastowy, odpowiedni będzie szybkowiążący Atlas Mig, w pełni związujący płytki z podłożem nawet w 4 godziny

Bez układu ani rusz

Sposób układania płytek to przede wszystkim decyzja, jak płytka ma być ułożona – na zrąb, prosto czy w karo (rys. A, B, i C). To pozwoli określić, jaką ilość płytek trzeba będzie nabyć. Przy układaniu prostym na docięcia zużywamy do 10% całkowitej powierzchni, na zrąb do 13%, a w karo nawet do 15%. Należy więc uwzględnić straty materiałowe. Na tym etapie jest również czas na zastanowienie się nad użyciem elementów zdobniczych podłogi, tzw. dekorów, i ewentualnym ich wkomponowaniem w plan ułożenia płytek. W pomieszczeniach na bazie prostokąta, o zachowanych kątach prostych, płytki najlepiej kleić prosto lub na zrąb, czyli w układzie równoległym do ścian bocznych. Należy wówczas wyznaczyć dwie prostopadłe linie bazowe, przebiegające przez środek pomieszczenia (od tego miejsca rozpoczniemy układanie). Ułatwią nam one odpowiednie umiejscowienie płytek. Trzeba zwrócić szczególną uwagę na staranne dopasowanie pierwszej z płytek, układanej w miejscu przecięcia się linii, gdyż już niewielkie odchylenie może spowodować znaczne przekrzywienie linii styku na całej długości i szerokości pomieszczenia. W przypadku pomieszczeń o kształcie nieregularnym i kątach nie prostopadłych, korzystniejsze jest ułożenie płytek w karo (skośnie). Ułożenie to umożliwia pozorną likwidację różnic przy nierównoległych ścianach. Kierując się zasadą symetrii i umieszczając linie bazowe w środku pomieszczenia, układanie płytek zacząć należy podobnie, jak w układzie równoległym. Płytki w układzie karo możemy również ułożyć w sposób niesymetryczny, przyjmując jedną z linii bazowych jako przekątną, łączącą przeciwległe rogi pomieszczenia. Sposób ten daje gorszy efekt estetyczny i burzy harmonię powierzchni podłogi, ale jest łatwiejszy w realizacji

Pamiętajmy o spoinach

Aby uniknąć ewentualnych błędów, dobrze jest przed przystąpieniem do właściwego klejenia rozłożyć płytki na powierzchni podłogi. Czynność ta nie jest zbyt pracochłonna, a pozwala na korektę błędów (na sucho) bez strat w materiale. Ważne, by pamiętać o dodaniu grubości spoin do wymiaru płytek. Grubość spoiny dobieramy do wielkości płytki tak, aby nie było wyraźnych dysproporcji. Ogólnie obowiązuje zasada: im większa płytka, tym większa spoina. Zaprawy do fugowania Atlasa dostępne są w 31 kolorach dla fug wąskich (od 1 do 6 mm) oraz w 7 dla fug szerokich (od 4 do 16 mm). Szczególnie łatwa w zastosowaniu jest Samorozlewna Zaprawa do Fugowania Atlas, dostępna w postaci upłynnionej. Do dyspozycji jest też rodzina fug Atlas Artis z systemami Ochrony Antybakteryjnej i Color Protect, zwiększającym trwałość barw, a wśród nich ozdobna, brokatowa fuga Artis Style. W tej grupie wyróżnia się też dwuskładnikowa Fuga Epoksydowa, szczególnie odporna na wodę i czynniki biologiczne, czyli do stosowania np. na balkonach, tarasach, pralniach, kabinach prysznicowych czy basenach.

EKSPERT RADZI
Sebastian Czernik, GRUPA ATLAS

Dylatacje!

Przy ustaleniu sposobu układania płytek konieczne jest określenie dylatacji powierzchni. Bez względu na jej rodzaj przyjmuje się, że powierzchnie dylatowane nie powinny być większe niż:
- 4 do 9 m² dla posadzek zewnętrznych
- 25 do 36 m² dla posadzek wewnętrznych z ogrzewaniem podłogowym
- 50 m² dla wszystkich pozostałych posadzek wewnętrznych.
Listwy dylatacyjne dobieramy w zależności od rodzaju i ilości występujących naprężeń.



Autor: Atlas - zobacz wizytówkę firmy