Najczęstszym sposobem termomodernizacji istniejącego już budynku czy też ocieplanie nowowznoszonego obiektu jest metoda ETICS, zwana wcześniej bezspoinowym systemem ociepleń. Oprócz zwiększenia izolacyjności ścian metoda ta m.in. pozwala na całkowite odnowienie elewacji, a co za tym idzie, otrzymanie estetyki budynku zgodnej z oczekiwaniami właścicieli i użytkowników. Co jednak uczynić, kiedy elewacja zostanie uszkodzona np. przez powalone drzewo czy też niefortunny wjazd do garażu? Problem, choć niezwykle rzadki, może się jednak przydarzyć.

Od czego zacząć? Bardzo istotnym elementem jest oszacowanie zakresu uszkodzenia elewacji, tzn stwierdzenie czy uszkodzenie nastąpiło w warstwie dekoracyjno-ochronnej (tynk, warstwa zbrojąca) czy też głębiej – wraz z warstwą izolacji termicznej. Dodajmy, że zarówno o tę ocenę, jak i naprawę uszkodzenia zwrócić się powinno do fachowca posiadające wysokie kwalifikacje w dziedzinie prac ociepleniowo-elewacyjnych.

Jeśli uszkodzenie jest głębsze, naprawa elewacji wymagać będzie pewnej precyzji. Pierwszym etapem prac jest wycięcie uszkodzonego elementu ocieplenia za pomocą szlifierki kątowej. Zanim jednak zacznie się wycinać zaznaczony fragment, należy spróbować wykruszyć z siatki podtynkowej luźno związaną zaprawę klejową. Następnie trzeba przeciąć siatkę w linii pionowej, zaczynając od środka uszkodzenia elewacji. Podczas wycinania zaznaczonego fragmentu ocieplenia należy z każdej ze stron pozostawić co najmniej 5 cm oczyszczonej siatki zbrojącej. Ważne jest, aby miejsce po wyciętym kawałku styropianu lub wełny dokładnie oczyścić, tzn. skuć ewentualne pozostałości po kleju.

Następnym etapem jest uzupełnienie wyciętego materiału izolacyjnego poprzez przyklejenie go za pomocą cementowej zaprawy klejącej lub kleju poliuretanowego (dotyczy to wyłącznie płyt styropianowych). Po upływie ok. 48 godz. od przyklejenia warstwy izolacyjnej lub już 2 godz. w przypadku klejenia klejem poliuretanowym można przystąpić do wykonania warstwy zbrojącej. Nową siatkę zbrojącą wtapia się w warstwę kleju, pamiętając, aby zazębiała się ona na ok. 5-10 cm z istniejącą już oczyszczoną siatką. Grubość warstwy zbrojącej powinna wynosić ok. 4 mm. Po 72 godz. należy pomalować warstwę zbrojącą preparatem gruntującym zalecanym do zastosowania pod końcową wyprawę tynkarską. Po 24 godz. od zagruntowania można przystąpić do aplikacji cienkowarstwowego tynku strukturalnego. Ważne jest, aby tynk był od tego samego producenta i spełniał wszystkie parametry wcześniej zastosowanego tynku (rodzaj spoiwa, grubość ziarna, kolor). Prace tynkarskie należy przeprowadzić bardzo precyzyjnie, zwracając szczególną uwagę, aby nałożona warstwa tynku znajdowała się w jednej płaszczyźnie uszkodzonego już istniejącą warstwą. Niestety nawet najlepiej dobrany kolor i idealnie zafakturowany tynk w pewnym stopniu wyróżniać się będzie na tle reszty elewacji. Dlatego, aby zniwelować wszelkie różnice odcieni kolorów, najlepszym sposobem jest przemalowanie fragmentu ściany kończącej się załamaniem. Malowania nie powinno się rozpoczynać wcześniej niż po 24 godz. od nałożenia tynku. Dobór rodzaju i koloru farby należy skonsultować ze sprzedawcą, przedstawiając zaistniałą sytuację.

Jeżeli umiejscowienie prowadzonych napraw na to pozwala, można też całą ścianę lub fragment jej powierzchni odcięty załamaniami przeszpachlować zaprawą klejąco-szpachlową, a następnie zagruntować i nałożyć nową warstwę tynku cienkowarstwowego. Sposób ten jest oczywiście bardziej praco- i czasochłonny, zalecany jednak, gdy warstwa nałożonego tynku wyróżnia się np. grubością i sposobem zafakturowania tynku w miejscu uszkodzenia. Pamiętajmy też, że wszystkie prace związane ze szpachlowaniem, gruntowaniem oraz tynkowaniem należy prowadzić zgodnie z zaleceniami producenta systemu ociepleń. Autor: SSO - zobacz wizytówkę firmy