Ściany wewnętrzne konstrukcyjne

Ściany te, podobnie jak zewnętrzne konstrukcyjne, przenoszą obciążenia ze stropów, dachu, schodów oraz wynikające z ciężaru własnego na fundamenty.

W technologiach murowanych ściany wewnętrzne konstrukcyjne wykonuje się jako jednowarstwowe. Jedynie w przypadku, gdy ściana taka rozdziela domy szeregowe lub tzw. bliźniaki, wykonywane są dwie niezależne ściany, łączone ze sobą kotwiami. Szczelina pomiędzy nimi wypełniana jest najczęściej wełną mineralną w celu uzyskania jak najlepszej izolacyjności akustycznej.

Ściany nośne wewnętrzne są wznoszone z takich samych materiałów, jak mury zewnętrzne.

W domach budowanych w technologiach szkieletowych, np. szkieletu drewnianego czy stalowego, również konstrukcja wewnętrznych ścian nośnych jest taka sama.

Grubość ściany, w tym również wewnętrznej ściany konstrukcyjnej, zależy od tzw. wytrzymałości charakterystycznej (fk) zastosowanego materiału. W przypadku wartości fk>-5 MPa, ściana może mieć grubość 10 cm, zaś jeśli fk jest mniejsze niż 5 MPa - 15 cm.Szczególnej uwagi wymaga łączenie ścian wewnętrznych konstrukcyjnych z zewnętrznymi. Musi być ono wykonane w sposób, który gwarantuje przekazywanie pomiędzy nimi obciążeń pionowych i poziomych. Jest to możliwe dzięki wiązaniu elementów murowych lub stosowaniu metalowych łączników, bądź zbrojenia przechodzącego w każdą ze ścian. Przy czym konieczne jest, aby obie ściany były wznoszone (i łączone ze sobą) równocześnie.

Ściany działowe

Ściany te, w odróżnieniu od konstrukcyjnych, nie przenoszą prawie żadnych obciążeń, mogą mieć więc delikatniejszą budowę. Ich podstawową funkcją jest podział pomieszczeń oraz utrzymywanie zawieszonych na nich przedmiotów, takich jak szafki czy półki.Szczególnie chętnie jest stosowany do ich wznoszenia beton komórkowy, gdyż jest to materiał lekki, a duże wymiary bloczków pozwalają na szybki postęp prac. Również ich przycinanie jest proste, a wystarczy do tego nawet ręczna piła płatnica.

Ścianki murowane

Najczęściej mają grubość 6-25 cm. Jeśli przylegają do ścian konstrukcyjnych lub zewnętrznych nienośnych, muszą być z nimi trwale powiązane. Wąskie ścianki o długości ponad 5 m powinny być wzmacniane prętami lub drabinkami zbrojeniowymi umieszczanymi w co trzeciej spoinie. Ściany murowane są odporne na ogień.

Do wznoszenia ścianek działowych używa się kilku podstawowych materiałów murowych.

Ceramika - tradycyjna lub poryzowana. Ściany mogą być wznoszone z cegieł pełnych oraz dziurawek lub kratówek oraz z cegieł modularnych. Elementy z ceramiki poryzowanej stosowane są wówczas, gdy cały budynek wykonany jest z tego materiału, po to by nie obniżać parametrów termoizolacyjnych. Wykorzystuje się cegły kratówki i modularne albo pustaki przeznaczone do łączenia na pióro i wpust - wówczas elementy łączy się tylko spoinami poziomymi. Ścianka z cegieł może być dowiązana do ściany nośnej w sposób tradycyjny, z przewiązaniem, lub "na dotyk".

Beton komórkowy - używa się elementów o gr. 6; 8; 11,5 lub 12 cm oraz bloczków o gr. 18 cm. Ścianki muruje się zwykłymi zaprawami cementowo-wapiennymi lub cienkowarstwowymi zaprawami klejowymi. Ściany działowe można dowiązywać do konstrukcyjnych tak samo, jak ściany z cegieł, czyli na strzępia, metodą "na dotyk" z zastosowaniem łączników ze stali nierdzewnej oraz z użyciem metalowych profili.

Silikaty - stosuje się cegły pełne o wymiarach 25/12/6,5 cm lub bloczki 25/8/22, 25/12/22, 25/18/22 lub 25/25/22 cm.

Keramzytobeton - na ściany działowe nadają się pustaki o gr. 9-12 cm, łączone na pióro i wpust. Najczęściej są murowane na tradycyjną spoinę.

Elementy gipsowe - używa się bloczków pełnych lub drążonych, o wymiarach np. 80x8x40 czy 80x17x40 cm. Stosuje się także wielkoformatowe płyty gipsowe - wys. 50 cm, dł. 66 cm - o grubości 6, 8 oraz 10 cm. Płyty łączy się na pióro i wpust. Do ich murowania używa się specjalnego kleju gipsowego. Płyty mają dobrą odporność ogniową (przy grubości płyty 8 cm wynosi ona 3 godziny). Do pomieszczeń wilgotnych są przeznaczone płyty wodoodporne.

Najcięższe są ścianki z cegieł pełnych silikatowych, ceramicznych lub klinkierowych - od 200 do 290 kg/m2. Mniej ważą ściany z pustaków i cegieł dziurawek lub kratówek - od 90 do 200 kg/m2. Lekkie są ściany wznoszone z elementów gazobetonowych lub gipsowych - około 70-80 kg/m2.

Jeżeli planujemy wykonanie murowanych ścian zewnętrznych i działowych z różnych materiałów, korzystnym rozwiązaniem zastosowanie betonu komórkowego na ściany konstrukcyjne, gdyż ma on bardzo dobre właściwości termoizolacyjne. Wówczas na ściany działowe można zastosować inny materiał, np. silikat

Niektóre materiały, jak np. nowoczesny beton komórkowy czy silikaty mają na tyle gładką powierzchnię, że ściany z nich zbudowane nie wymagają tynkowania. Wystarczy wykończenie gładzią gipsową, farbą strukturalną lub tapetą natryskową.

Ścianki szkieletowe

Dzięki stosowanym materiałom są bardzo lekkie. Konstrukcję stanowi systemowy stalowy ruszt (choć można również wznieść ściankę na ruszcie drewnianym). Do stropu oraz podłogi przytwierdza się profile UW lub UD, zaś do ścian profile CW lub CD. Jedne i drugie muszą być oddzielone od przegród taśmą izolacyjną, ograniczającą przenoszenie dźwięków przez konstrukcję. Wewnątrz profili poziomych wstawia się pionowe profile CW i wkłada izolację akustyczną z wełny mineralnej. Do tak powstałego szkieletu przykręca się z obu stron płyty gipsowo-kartonowe lub gipsowo-włóknowe. W zależności od szerokości profili ściany mają najczęściej grubość od 7 do 12,5 cm. Zwiększa się ona, jeśli zastosuje się poszycie z płyt grubszych lub ułoży je podwójnie. W ściankach konstruowanych w oparciu o szerokie profile można prowadzić rury instalacyjne. RYS.6

Jako poszycie można stosować różne rodzaje płyt g-k. Płyty zwykłe (GKB) mogą być używane w pokojach mieszkalnych. W łazienkach, kuchniach i pralniach powinno to być płyty impregnowane środkiem hydrofobowym (GKBI). Zabezpieczone przeciwwilgociowo i jednocześnie o podwyższonej odporności na ogień są płyty GKFI, zaś tylko ognioodporne - płyty GKF. Do ścian o kształcie łukowym polecane są płyty elastyczne, które można giąć na sucho, tam zaś gdzie potrzebna jest większa wytrzymałość poszycia na uderzenia, stosuje się płyty o większej grubości.

Płyty gipsowo-włóknowe są nieco cięższe od gipsowo-kartonowych, ale bardziej odporne na wodę oraz ogień i sztywniejsze.

Ścianki szkieletowe, zarówno te zbudowane w oparciu o konstrukcję drewnianą, jak i stalową stanowią bardzo małe obciążenie dla stropów. Ważą one 20-50 kg/m2. Na ściankach pokrytych płytami g-k mogą jednak być wieszane tylko przedmioty o wadze do 30 kg. Natomiast na ściankach z poszyciem gipsowo-włóknowym - przedmioty o wadze do 100 kg, a przy poszyciu podwójnym do 120 kg.

Co wybrać

Ściany nośne zazwyczaj muruje się z tego samego materiału co ściany zewnętrzne. Nie jest to jednak warunkiem koniecznym w przypadku ścian działowych. Warto robić przegrody z materiałów lekkich, ale jednocześnie dających dobrą izolacyjność akustyczną. W budynku kilkukondygnacyjnym zazwyczaj ścianki działowe są - właśnie z tego powodu - murowane. Jeśli jednak mamy dom z użytkowym poddaszem, wówczas często przestrzeń tę dzieli się ściankami szkieletowymi. Nie obciążają one mocno stropu i spełniają wszystkie wymagania użytkowe. Na poddaszu są zazwyczaj sypialnie, nie ma więc też potrzeby wieszania bardzo ciężkich przedmiotów, co - jak wspomnieliśmy - może być ograniczeniem dla stosowania tego rodzaju konstrukcji.

Źródło: Grupa PSB S.A.

Autor: Grupa PSB S.A. - zobacz wizytówkę firmy