Polskie Stowarzyszenie Producentów Styropianu (PSPS) zgłasza zastrzeżenia do wydanych przez Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Pożarnictwa „Wytycznych projektowania: Ocieplenia Elewacji Budynków z uwagi na Bezpieczeństwo Pożarowe – SITP WP-03:2018”, które miały swoją premierę podczas Targów BUDMA 2019 w Poznaniu. PSPS zwraca uwagę, że opracowując wytyczne ocieplania budynków, skierowane do projektantów, producentów i wykonawców systemów ociepleń, zaniechano konsultacji eksperckich z organizacjami zrzeszającymi przedstawicieli tych środowisk.

Fot. PSPS

Fot. PSPS

W konsekwencji, publikacja SIPT nie odzwierciedla szerokiego dorobku naukowego, eksperckiego i płynącego z doświadczenia zgromadzonego przez projektantów, wykonawców i branżę materiałów budowlanych. W ocenie PSPS takie podejście skutkuje nieuzasadnioną marginalizacją funkcjonujących od lat rozwiązań opartych na kompletnych systemach ociepleń, które zapewniają nierozprzestrzenianie ognia bez względu na rodzaj zastosowanej izolacji.

Oficjalna prezentacja wytycznych SITP odbyła się podczas konferencji Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Pożarnictwa 14 lutego br. w trakcie Targów BUDMA 2019. W pytaniach do prezentacji prezes PSPS Kamil Kiejna zwrócił uwagę ich współautorki oraz władz SITP, że źle się stało, iż w toku prac nad wytycznymi nie skorzystano z szerokiego spektrum wiedzy zgromadzonej przez uczestników rynku i ekspertów.PSPS kładzie nacisk na fakt, że opublikowanych przez SITP wytycznych ocieplania elewacji budynków skierowanych m.in. do projektantów, producentów i wykonawców ociepleń nie skonsultowano z branżą, zwłaszcza z krajowymi organizacjami producentów systemów ociepleń, organizacjami wykonawców czy podmiotami reprezentującymi producentów innych wyrobów do izolacji cieplnej niż wełna mineralna.

– Wytyczne SITP podejmują zagadnienia istotne dla całej branży ociepleń i przy ich tworzeniu należałoby również skorzysta z doświadczeń całej branży. Bardzo żałujemy, że podobnie jak inni uczestnicy rynku, w tym projektanci i wykonawcy, nie mogliśmy uczestniczyć w pracach nad dokumentem. Co więcej, według współautorki opracowania, jego treści nie skonsultowano z pozostałymi środowiskami, ponieważ, jak stwierdziła na konferencji w Poznaniu, „jeżeli chodzi o sprawy związane z bezpieczeństwem pożarowym, to zajmują się nimi ci, którzy mają na ten temat coś do powiedzenia, widzą zagrożenia, potrafią limitować ryzyko”. Z przykrością przyjmujemy tę wypowiedź, bezzasadnie deprecjonującą licznych ekspertów branży ociepleń – mówi prezes Kiejna.

PSPS wskazuje też na konkretne słabości wytycznych, między innymi że proponowane przez SITP rozwiązania w postaci stref i pasów na elewacji wykonanych z izolacji klasyfikowanej jako niepalna w innych krajach nie przyczyniły się do wyraźnej poprawy bezpieczeństwa pożarowego, która znalazłaby potwierdzenie w statystykach pożarowych.– Ponadto doświadczenia ze stosowania tego typu technologii na przykład z rynków czeskiego i słowackiego wskazują na liczne trudności wykonawcze i eksploatacyjne wynikające chociażby z konieczności łączenia dwóch zupełnie różnych typów izolacji na elewacji budynku – podkreśla szef Stowarzyszenia. W opinii PSPS uwzględnienie w toku prac nad wytycznymi szerszego spektrum doświadczeń umożliwiłoby m.in. wykorzystanie podobnych uwag i wypracowanie dokumentu odpornego na potencjalne zarzuty.

– Najważniejszym zadaniem w obszarze bezpieczeństwa pożarowego ociepleń jest egzekwowanie przestrzegania ustanowionego prawa, w szczególności stosowania kompletnych, objętych gwarancją producenta systemów ociepleń, które zapewniają nierozprzestrzenianie ognia. Istotne jest również wyeliminowanie powtarzających się dziś błędów towarzyszących wykonawstwu – podsumowuje szef organizacji reprezentującej polską branżę styropianu.

W opinii PSPS skutkiem generowania kolejnych wyzwań technologicznych i wykonawczych oraz podrażania kosztów termomodernizacji budynków uzasadnianych hasłem dążenia do poprawy poziomu bezpieczeństwa pożarowego może być przede wszystkim spadek tempa wzrostu inwestycji ociepleniowych w naszym kraju. Oznaczałoby to zahamowanie i tak niewystarczających działań na rzecz poprawy poziomu energooszczędności budynków i ograniczenia negatywnego wpływu starego wysokoemisyjnego budownictwa na środowisko.