Odsłonięta 31 października 2018, na wyspie Sadhu, w Indiach „Statua Jedności”, mierzy 182 m wysokości, co czyni ją najwyższym posągiem świata. Liczne mocowania stalowe oraz chemiczne oraz inne rozwiązania wybrane przez specjalistów fischer, zostały wykorzystane przy budowie.

Zwiedzający mogą podziwiać panoramę okolicy z tarasu widokowe-go, znajdującego się na wysokości 153 m. Kotwy sworzniowe i zaprawy iniekcyjne zapewniają stabilne zamocowanie "giganta". Fot. picture alliance / REUTERS

Konstrukcja składa się z dwóch żelbetowych cylindrów jako rdzeń, otoczonych stalowym szkieletem. Część zewnętrzna jest pokryta 8-milimetrowymi płytami odlanymi z brązu. Liczne systemy zamocowań oraz instalacji fischer przyczyniają się do bezpiecznego zespolenia konstrukcji. Fot. fischer

"Statua Jedności", której budowa trwała trzy i pół roku, znajduje się w pobliżu miasta Vadodara, w najbardziej wysuniętym na zachód stanie Indii - Gujarat. Pomnik został wzniesiony na cześć Sardara Vallabhbhai Patel, męża stanu z Gujarat, który odegrał wiodącą rolę w walce Indii o niepodległość. Nazywany Żelaznym Człowiekiem Indii, ze względu na rolę jaką odegrał jako aktywista w walce przeciw brytyjskiej potędze kolonialnej i późniejszemu założeniu państwa w 1947 roku.

Wymiary projektu są monumentalne. "Statua Jedności" jest około dwa razy wyższa od Statuy Wolności w Nowym Jorku. Wliczając cokół, posąg mierzy 240 metrów i zajmuje powierzchnię ponad dwóch hektarów. Otoczona została powierzchnią dwunastu kilometrów kwadratowych sztucznego jeziora. Okolica zyskała nowoczesną infrastrukturę: autostrady, linie kolejowe czy lądowiska dla helikopterów.

Do budowy pomnika zużyto 210 tys. metrów sześciennych cementu, 25 tys. ton stali i 1700 ton brązu, który pokrywa konstrukcję. Sama konstrukcja składa się z dwóch stalowych szkieletów. Część zewnętrzna została pokryta płytami grubości 8 mm, odlanymi z brązu. Wykonawca, firma inżynieryjna Larsen & Toubro we współpracy z firmą budowlaną Turner, wykorzystały liczne rozwiązania fischer. „Zaufanie partnera, zyskaliśmy dzięki pokazom produktowym, seminariom technicznym, a także testom wytrzymałościowym czy sesjom szkoleniom na miejscu budowy” wyjaśnia Prakash Tripathi, dyrektor zarządzający fischer India. „Dzięki temu mogliśmy nie tylko przedstawić zalety naszych produktów ale także służyć wsparciem serwisowym i doradczym, rozwiązując konkretne problemy”.

Do realizacji projektu użyto kotwy sworzniowej FAZ II. Dzięki użytemu w budowie kotwy klipsowi rozprężnemu obciążenia są przenoszone bezpiecznie na podłoże betonowe, zapewniając najwyższą nośność, również w warunkach zagrożenia wystąpieniem drgań sejsmicznych. Szeroka rozmiarówka kotwy M8 do M16 pozwala na adaptację mocowań z precyzją co do milimetra względem wymagań obciążenia podczas instalacji rur, elementów elewacji i wielu innych zastosowań. Konstruktorzy sięgnęli również po zaprawę iniekcyjną fischer FIS V i odpowiednie elementy systemu. Wysokowydajna, nie zawierająca styrenu, zaprawa hybrydowa winyloestrowa sprawdzała się w szerokim zakresie zastosowań.

Również kotwa chemiczna fischer FIS EM znalazła zastosowanie przy tej inwestycji. Ta wysokiej jakości zaprawa z żywicy epoksydowej wskazuje na wytrzymałość betonu na obciążenia i nadaje się do zastosowania w obszarach zagrożonych trzęsieniami ziemi.Na decyzję konstruktorów, miał również wpływ posiadania aprobaty ICC przez kotwę sworzniową FAZ II, zaprawy iniekcyjne fischer FIS V i FIS EM Plus, które wymagane są w USA oraz w krajach Dalekiego Wschodu.

Przy konstrukcji użyto także z innych rozwiązań fischer. Wśród zastosowanych systemów znalazł się system przeciwpożarowy FireStop, podobnie jak systemy instalacji fischer. Zastosowano również mocowania ramowe SXR i FUS.

Autor: fischerpolska Sp. z o. o. - zobacz wizytówkę firmy