Podłoga, to element pomieszczenia najbardziej narażony na ścieranie, zabrudzenia, czy długotrwałe obciążenia. Z tego też względu, materiał zastosowany do jej wykończenia powinien być trwały, odporny na uszkodzenia mechaniczne i łatwy do utrzymania w czystości. Producenci materiałów do aranżacji wnętrz oferują obecnie olbrzymi wybór wszelkiego rodzaju płytek, parkietów i paneli. Od kilku lat coraz większą popularnością cieszą się jednak wykładziny elastyczne, chętnie stosowane zarówno w mieszkaniach i domach prywatnych, jak i w obiektach użyteczności publicznej.

Pokoleniu naszych rodziców wykładziny elastyczne kojarzą się zmało atrakcyjnymi materiałami stosowanymi na masowa skalę w latach 70-tych ubiegłego stulecia. Te produkowane obecnie znacznie róznią się jednak od brzydkich i wiecznie brudnych wykładzin które można jeszcze spotkać w starych, dawno nie remontowanych mieszkaniach. Są trwałe, estetyczne i bardzo łatwe do utrzymania w czystości. Ich istotna zaletą jest także olbrzymi wybór wzorów i kolorów dostęnych obecnie na rynku.



Zależnie od przeznaczenia i intrensywności eksploatacji pomieszczenia, w ktorym ma zostać ułozona nasza wykładzina elastyczna, mamy do wyboru kilka jej rodzajów:

Linoleum

W przeciwieństwie do wykładzin PCV, z którymi linoleum jest często mylone,materiał ten jest całkowicie naturalny. W jego skład wchodzą wyłącznie naturalne surowce, takie jak olej lniany, żywice naturalne, mączka korkowa, pigmenty i tkanina jutowa. Mylą się więc wszyscy ci,którzy sądzą, że ten rodzaj wykładziny powstaje z tworzyw sztucznych. Do zalet linoleum należy zaliczyć także olbrzymia wytrzymalość, elastyczność, oraz fakt, że w przeciwieństwie do innych wykładzin elastycznych można baez przeszkód stosować je na ogrzewaniu podłogowym. Ten wyjątkowy rodzaj wykładziny posiada właściwości bakteriobujcze. Może więc być stosowany na ;przykład w laboratoriach, szpitalach i innych miejscach wymagających wysokiego poziomu czystości. Jest także idealnym rozwiązaniem dla alergików, ze względu na swoje wlasciwości antystatyczne.

Wykładziny z PCV

Najlepiej sprawdzaja sie w obiektach użyteczności publicznej, takich jak urzędy, szkoły, obiekty służby zdrowia, biblioteki, czy sale konferencyjne. Często układa się je także w salach sportowych czy muzeach. Te możliwości PCV zawdzięcza bardzo dużej wytrzymałości na ścieranie, plastyczności i własciwościom antypoślizgowym, dzięki którym są bardzo bezpieczne w użyciu. Dostępne obecnie na rynku wykładziny PCV posiadaja wszystkie niezbędne atesty i normy, dotyczące między innymi ognioodporności, antyelektrostatyczności, trwałości barw, odporności na ścieranie, odporności chemicznej oraz na odkształcenia.. Ze względu na budowę, wykładziny te dzielą się na:

Jednowarstwowe – zwane tak z uwagi na fakt, że nie posiadają warstwy podkładowej. Są cienkie, ale bardzo odporne na uszkodzenia mechaniczne. Ich zaletą jest bardzo wysoka odporność na ściaranie, dzięki czemu świetnie nadają się do obiektów o wysokim poziomie ruchu pieszego i obiektów przemysłowych. Wielowarstwowe które można z kolei podzielić na:

Dwówarstwowe – zlożone z warstwy spodniej (bazowej, zwanej też sprężystą) i wierzchniej (twardej).

Czterowarstwowe złożone z warstwy podkładowej, nośnej ozdobnej i twardej – ochronnrj, zabezpieczającej wykładzinę przed ścieraniem. Każda z wymienionych warstw nadaje wykładzinie określone własciwości. Pierwsza z nich odpowiada za elastyczność i własciwości wyciszające. Druga ma za zadanie zapobiegać nadmiernemu rozciąganiu/rozdeptywaniu wykładziny. Trzecia ma nadawać wykładzinie określony wygląd, a czwarta zapewnia calości odpowiednią wytrzymalość. Taka złożona budowa zapewnia wykładzinie bardzo wysoką odporność na ścieranie, zarysowania i osiadanie rużnego typu zanieczyszczeń.

Wykładziny kauczukowe

Ze względu na obojętność na oddziaływanie substancji chemicznych kauczuki doskonale sprawdzaja sie jakWykonuje się je z kauczuku naturalnego, lub różnego rodzaju kauczuków syntetycznych. W sprzedaży dostępne są także odmiany o własciwościach antysatycznych, osiąganych dzięki domieszcze drobin grafitu. Wykładziny kauczukowe są wyjatkowo trwałe, odpporne na uderzenia i zarysowania. Charakteryzują się także prawie zerową nasiąkliwością.o posadzka we wszelkiego typu chalach produkcyjnych, maszynowych, czy warsztatach samochodoeych. Dzięki zamkniętokomórkowej strukturze powierzchniowej, po instalacji nie trzeba ich już impregnować. Pod tym względem przewyższają wszystkie pozoswtałe rodzaje wykladzin elastycznych. Są też bardzo odporne na rozjeżdrzanie w wyniku intensywnej eksploatacji.

Podlogi korkowe

Wbrew powszechnie panującej opinii sa bardzo odporne na duże obciązenia Jest to materiał całkowicie naturalny, posiadajacy znakomite właściwości termoizolacyjne. Zmielony i sprasowany korek stanowi tylko jedną z trzech warstw korkowych paneli podłogowych. 1 – warstwa spodnia, którą stanowi najczęściej folia winylowa. Jej zadaniem jest ochrona wykładziny przed wilgocią. Kolejna to zmielony i sprasowany korekna którym spoczywa ozdobna warstwa korka pokryta bezbarwna warstwą zabezpieczającą. Jeżeli panele korkowe mają być stosowane w pomieszczeniach wilgotnych, powinny zostac pokryte dodatkową warstwą specjalnego lakieru.
Pomieszczenia wykończone korkiem sprawiaja wrażenie cieplejszego i bardziej przytulnego.

Na co zwrócić uwagę przy wyborze wykładziny elastycznej:

Wybierając konkretny rodzaj wykladziny należy przede wszytkim zwrócić uwage na jej grubość.
Im jest grubsza, tym skuteczniej wycisza stawiane na niej kroki i maskuje ewentualne niewielkie krzywizny posadzki. Duże znaczenie ma także grubość wierzchniej warstwy ochronnej. Im jest więkrza, tym bardziej powierzchnia wykładziny będzie odporna na uszkodzenia, czy zarysowania.

Dostępne na rynku wykładziny elastyczne posiadają różne klasy ścieralności oznaczone konkretnymi symbolami. Wybierając konkretny rodzaj wykładziny warto wiedzieć, co oznacza jaki symbol:

31- małe natężenie ruchu
32 - średnie natężenie ruchu
33 - duże natężenie ruchu
34 - bardzo duże natężenie ruchu
Te wykładziny przeznaczone są do głównie mieszkań i pomieszczeń użyteczności publicznej.

41- średnie natężenie ruchu
42 - duże natężenie ruchu
43 - bardzo duże natężenie ruchu
przeznaczone są do obiektów przemysłowych narażonych na bardzo duże natężenie ruchu i ewentualne uszkodzenia mechaniczne.

Zasady układania wykładzin elastycznych* ( instrukcja – GAMRAT. S.A.)

Przygotowanie podłoża:

Dokładne oględziny stanu podłoża, to podstawowa czynność, którą należy wykonać przed rozpoczęciem prac. Dzięki temu będziemy mogli precyzyjnie ustalić ilość chemii budowlanej niezbędnej do jego ewentualnego wyrównania. Szczególną uwagę należy zwrócić na wytrzymałość posadzki (zwłaszcza, jeżeli w przyszłości podłoga ma być trwale, poważnie obciążona) i stopień nierówności. Ważna jest także wilgotności, która ma istotne znaczenie dla prawidłowego i długotrwałego przylegania wykładziny do podłoża. Gdy podłoże jest usytuowane bezpośrednio na gruncie, pod warstwą betonu należy wykonać izolację przeciwwilgociową.

Podłoże pod elastyczne wykładziny podłogowe musi być wytrzymałe i odporne na naciski występujące w czasie eksploatacji podłóg. Wilgotność podłoża cementowego nie powinna przekraczać 2,5 proc. Wszelkie pęknięcia i rysy powinny zostać zlikwidowane jeszcze przed wykonaniem warstwy wygładzającej. Na powierzchni, do której zostanie przyklejona wykładzina, nie mogą występować jakiekolwiek zgrubienia. Maksymalna odchyłka od prostoliniowości podłoża nie może przekraczać 1 mm na odcinku 1 m i 2 mm na odcinku 2 m. Powierzchnia musi być wolna od kurzu i wszelkich innych zanieczyszczeń, takich jak farby, zaprawy, lepiki itp.

Warunki przystąpienia do pracy

Do układania wykładzin podłogowych można przystąpić po zakończeniu wszelkich prac wykończeniowych włącznie z pracami malarskimi i instalacyjnymi. Tynki i masy szpachlowe zastosowane na ścianach w pomieszczeniach, w których układamy wykładzinę powinny być suche. Na wszelki wypadek dobrze jest także sprawdzić szczelność urządzeń grzewczych i stolarki okiennej. Aby uniknąć niespodzianek podczas montażu, należy upewnić się, czy kolor wykładziny i jej ilość są zgodne ze złożonym zamówieniem, czy wykładzina nie jest uszkodzona, oraz czy na pewno pochodzi z tej samej partii produkcyjnej. W pomieszczeniach, w których ma być przyklejana wykładzina, nie należy wykonywać żadnych prac dodatkowych mogących spowodować zabrudzenie, wzrost wilgotności powietrza lub też zawilgocenia ścian lub podłoża.

Optymalne warunki montażu wykładzin elastycznych:

- temperatura otoczenia 17 – 25 st. C
- temperatura podłoża 15 – 22 st. C
- wilgotność podłoża cementowego. nie większa niż 2,5 %
- względna wilgotność powietrza max. 75%

Wszystkie materiały (wykładzina, listwy, klej) powinny być sezonowane przez min. 24 godz. w pomieszczeniu, w którym będą układane. Wykładzinę w arkuszach należy rozwinąć w celu dokładnego dopasowania do podłoża. Panele i płytki mogą być kondycjonowane w pudełkach układanych jedno na drugim maksymalnie do 5 pudełek.



Podczas montażu na podłożu z systemem ogrzewania podłogowego ogrzewanie powinno być wyłączone na 48 godzin przed i 48 godzin po montażu. Po włączeniu systemu ogrzewania należy temperaturę zwiększać stopniowo maksymalnie do 27st. C. Do montażu należy stosować kleje przeznaczone do systemów ogrzewania podłogowego.

Ważne! Nie należy instalować wykładzin na następujących istniejących pokryciach podłogowych: wykładziny dywanowe, linoleum, wykładziny z PCV, wykładziny gumowe.

Instalacja wykładzin w arkuszach

Na przygotowanym podłożu należy wyznaczyć w skali 1:1 wszystkie linie łączeniowe zgodnie z opracowanym projektem kolorystycznym. Wykładzinę trzeba dokładnie dociąć do linii wyznaczonych na podłożu. Montaż należy rozpocząć od krawędzi ściany położonej najdalej od wejścia.



Wykonanie posadzki polega na przyklejeniu wykładziny całą powierzchnią do podłoża za pomocą odpowiedniego kleju. W tym celu należy zwinąć płat rozłożonej wykładziny do połowy, a drugą część zabezpieczyć przed przesunięciem. Następnie na odsłonięty fragment podłoża za pomocą pacy ząbkowanej rozprowadzić klej. Najczęściej stosuje się pacę typu A3.

Gdy klej uzyska odpowiednią siłę klejącą należy dokładnie docisnąć wykładzinę do podkładu, a następnie całą powierzchnię przewalcować wałkiem dociskowym o ciężarze ok. 50 - 70 kg. Ewentualne ślady kleju występujące w obrębie spoin należy możliwie szybko usunąć mokrą szmatką lub zgodnie z zaleceniami producenta kleju.

Przygotowanej posadzki nie należy użytkować przez co najmniej 48 godziny.
Podczas montażu należy zachować dylatacje konstrukcyjne budynku na wszystkich warstwach posadzki, a następnie zakryć je profilem maskującym.

Arkusze wykładzin heterogenicznych z przezroczystą warstwą użytkową, w celu uniknięcia ewentualnych różnic w odcieniach na sąsiadujących ze sobą krawędziach, należy układać naprzemiennie tak, aby prawe brzegi fabryczne sąsiadowały z prawymi, a lewe z lewymi.

Spawanie (łączenie) na gorąco

Pierwszą czynnością, jaką należy wykonać jest frezowanie wykładziny. Wykładzinę frezujemy na 2/3 grubości. Prawidłowo i fachowo wykonany frez ma wpływ na wygląd połączonych brytów wykładziny. Do tych prac używamy frezarki ręcznej lub mechanicznej. Po wykonaniu frezowania możemy przystąpić do spawania na gorąco. Używając spawarek ręcznych lub automatu spawalniczego wprowadzamy sznur spawalniczy w styki wykładziny. Kolejną czynnością jest ścięcie nadmiaru sznura. Ścinanie odbywa się w dwóch etapach. Pierwszy z nich to ścięcie przy pomocy noża z płytką. Drugi, wykonywany po ostygnięciu sznura, polega na ścięciu pozostałego nadmiaru masy spawalniczej otwartym ostrzem bezpośrednio na wykładzinie. Zbyt szybkie ścięcie może spowodować braki w miejscu szwu (w procesie stygnięcia zabraknie nam materiału).

Spawanie (łączenie) na zimno

Proces spawania na zimno wykonujemy przy montażu wykładzin mieszkaniowych lub drobnych elementów. Rozróżniamy dwa rodzaje klejów: typ „A” i „C”. Typ „A” służy do spawania dokładnie przyciętych wykładzin. Metalowa igła umożliwia wprowadzenie środka spawalniczego dokładnie w głąb spoiny. Typ „C” służy do łączenia wykładzin, których szczeliny nie przekraczają 4 mm.

Montaż wykładzin przewodzących ładunki elektrostatyczne
Posadzki przewodzące, dla których wymagany opór upływu wynosi R2≤10⁶ Ώ wykonuje się
przyklejając wykładzinę przewodzącą na całej powierzchni do podłoża. Wykładzina posiada spód
stanowiący lustro przewodzące, co pozwala na jej montaż przy pomocy dyspersyjnego kleju akrylowego.

W celu prawidłowego odprowadzenia zebranych z wykładziny ładunków elektrostatycznych, przed montażem wykładziny należy wykonać magistralę uziemiającą. Zaleca się, by jej wykonanie powierzyć uprawnionemu elektrykowi.

Do magistrali uziemiającej należy doprowadzić odcinki taśmy miedzianej ułożone poprzecznie do arkuszy wykładziny, w odległości ok. 20 cm od ściany przez całą szerokość pomieszczenia w ilości zależnej od długości pomieszczenia:

- w pomieszczeniach o długości do 10 m - jeden odcinek taśmy miedzianej,
- w pomieszczeniach o długości od 10 do 20 m - dwa odcinki taśmy miedzianej,
- w pomieszczeniach o długości ponad 20 m - odcinki taśmy miedzianej ułożyć co 20 m,
w przypadku wykonywania połączeń arkuszy wykładzin ułożyć ok. 1 m odcinek taśmy miedzianej w miejscu połączenia, odcinki taśmy miedzianej przyklejać do wykładziny klejem przewodzącym wykładzinę należy przykleić do podłoża dyspersyjnym klejem akrylowym.



Przygotowanie podłoża, klejenie, łączenie arkuszy wykładziny oraz wykończenie przy ścianie należy prowadzić tak jak dla innych elastycznych wykładzin podłogowych.

Prace wykończeniowe

Aby cała posadzka nabrała ostatecznego wyglądu i spełniała wszystkie warunki użytkowania należy odpowiednio wykończyć ją przy ścianach pomieszczenia przy pomocy:
- wywinięcia wykładziny na cokół. Wykładzina dzięki swojej elastyczności nadaje się do wykonania cokołów na ścianie. Cokół ścienny powinien być każdorazowo wykonany w przypadku instalacji wykładziny w pomieszczeniach mokrych lub o podwyższonych wymaganiach higienicznych. Wysokość cokołu powinna wynosić min. 10 cm, a krawędź podłoga/ściana powinna być wykonana w sposób łagodny z zastosowaniem wyprofilowanej listwy narożnej.
Listwy podłogowe. Odpowiednio przycięte odcinki listew należy kleić do wykładziny i do ściany przy pomocy kleju kontaktowego nanosząc klej na obie klejone powierzchnie. Jedynie w przypadku układania listew o szerokości 70 mm przy prostej ścianie, nie jest konieczne klejenie ich części pionowej, ponieważ listwy mają tendencję do rozprostowania się i część pionowa samoczynnie dociskana jest do ściany.

Wykładziny elastyczne w pomieszczeniach mokrych

Wykładziny elastyczne w pomieszczeniach mokrych lub o podwyższonych wymaganiach higienicznych należy układać jak w innych pomieszczeniach zgodnie z opisem dotyczącym montażu wykładzin. Należy jednak przestrzegać dodatkowych zasad przedstawionych poniżej:
- należy wykonać wywinięcie wykładziny na ścianę na tzw. cokół ścienny. Wysokość cokołu ściennego powinna wynosić min. 10 cm, a krawędź podłoga/ściana powinna być wykonana w sposób łagodny z zastosowaniem wyprofilowanej listwy narożnej wszystkie połączenia arkuszy powinny być wykonane metodą spawania na gorąco. Jedynie w miejscach, gdzie nie ma możliwości wykonania połączenia w ten sposób, można wykonać połączenie stosując metodę spawania na zimno, w przypadku zastosowania wykładziny z głębokim tłoczeniem , w razie planowanego wykonania zakładu z okładziny na wykładzinę, należy przed przyklejeniem ściąć tłoczone elementy wykładziny na szerokości zakładu, w częściach bezpośrednio narażonych na działanie wody spadek posadzki w kierunku kratki ściekowej nie może być mniejszy niż 1,5%, w pozostałych pomieszczeniach mokrych, gdzie nie występuje bezpośrednie działanie wody, spadek w kierunku kratki ściekowej powinien wynosić min 0,3%, podczas montażu wykładziny przy progach należy zwrócić uwagę, aby wywinięcie wykładziny na próg wynosiło min. 15 mm.

Kilka słów o materiałach

Przygotowując podłoże pod wykładziny elastyczne nie obędziemy się bez odpowiednich produktów chemii budowlanej. Jeżeli nasza nawierzchnia jest popękana lub nierówna, konieczne będzie zastosowanie mas wyrównawczych, które pozwolą nam uzyskać gładką posadzkę. Masy przeznaczone do wyrównywania podłoża pod wykładziny elastyczne powinny cechować się przede wszystkim wytrzymałością na długotrwałe obciążenia i intensywną eksploatację. Dobierając zaprawę wyrównującą należy pamiętać, że jej rodzaj zależy od typu pomieszczenia, w którym ma być zastosowana.

Zaprawy cementowe.

Nadają się do wszyskich rodzajów pomieszczń, nie wyłączając tzw. Pomieszczen mokrych. Nie wymagają żadnych domieszek i szybko twardznieją. Zależnie od ich rodzaju, kolejne warstwy podłogi można na nich układać po 7 – 30 dniach od momentu wylania. Są stosunkowo tanie i łatwo dostępne. Charakteryzują się wysoka trwałościa i dużą odpornością na wszelkiego typu uszkodzenia, dzięki czemu można stosować je np w chalach przemysłowych, czy garażach.

Zaprawy gipsowe.

Wysychają zdecydowanie szybciej od zapraw cementowych. Z uwagi na ich podatność na niszczące działanie wilgoci nie nadaja sie do stosowania w pomieszczeniach mokrych. Kumulują wilgoć, nie powinny więc mieć żadnej styczności ze zbrojeniem, ani stalowymi elementami instalacji grzewczej lub elektrycznej.

Środki gruntujące.

Są niezbędne dla wyrównania chłonności podłoż. Trzeba jednak pamiętać, że inny rodzaj gruntu zwiękrza tę chłonność, aq inny ja zmniejsza. Pod wykładziny przewodzące należy stosować specjalny grunt przewodzący, dzięki któremu nie ma konieczności stodowania taśmy miedzianej pod wykladziną.

Kleje.

Najbezpieczniej jest stosować zawsze taki klej, jaki zaleca producent danej wykładziny. Jeżeli nabywamy inny klej należy się upewnić, czy nadaje się on do montażu wykladzin. Warto zapoznać się wówczasz karta techniczną takiego kleju, gdzie z pewnościa znajdziemy pełen zakres jego skutecznych zastosowań. Jeżeli montaż wykładziny ma przeprowadzać specjalista, warto skorzystać z jego rady. Praktycy wiedza przecież najlepiej, jaki praodukt sprawdza sie najlepiej. Jeżeli będziemy układać wykładzinę sami, wybierajmy kleje dyspersyjne na bazie wody. Są wytrzymałe, łatwo sie rozprowadzają i zapewniają szczelność całościwykładziny na podłożu. Warto zadbać o to, by wybrany przez nas klej charakteryzowal się długim czasm otwartym, co pozwoli nam na dokonanie ewentualnych korekt ułożenia wykładziny przez odpowiednio długi czas.ma to duże znaczenie zwłaszcza dla osób nie posiadających odpowiedniego doświadczenia, bo w ich wypadku niewielkie korekty okazuja się zazwyczaj niezbędne. Warto też wybierać kleje uznanych i sprawdzonych producentów. Duże znaczenie mo oczywiście wydajność danego kleju. Warto więc wybrać taki, za który zapłacimy nieco więcej, ale jego dobra wydajność sprawi, że będziemy mogli zakupić mniejszą jego ilość i w ten sposób sporo zaoszczędzimy. Szczegułowe nformacje na temat dostępnych na rynku chemicznym klejów, oraz karty techniczne znajdziemy zawsze w internecie i fachowych czasopismach.

Jak nakładać klej

Klej powiniśmy nakładać na całą powierzchnię, na którą zamierzamy przykleić wykładzinę. W żadnym wypadku nie powinniśmy nakładać go jedynie na stykch arkuszy!Nie należy także rezygnować z wykorzystania profili łączących ścianę z posadzką ( w wypadku wywinięcia końcówek arkuszy na ścianę). Oszczędności na materiałach wywołaja w przyszłości konieczność poprawek, lub doprowadzą w konsekwencji do zniszczenia wykładziny i zmuszą nas do poniesienia znacznie więkrzych kosztów. Lepiej więc wydać więcej na kleje i inne niezbędne detale, niż po roku, czy dwóch zapłacić za kolejny, gruntowny remont podłogi. Jest to tym bardziej istotne, że wykładzina elastyczna położona raz ale solidnie, posłuży nam bezawaryjnie przez naprawdę długi czas.

Opr. Sambor Zarzycki
Źródła: Gamrat, Forbo, Tarket, fchowywykonawca.pl , superpodlogi.pl

- Omówione zasady montażu wykładzin elastycznych nie dotyczą wykładzin korkowych. W wypadku korka stosuje się zasady montażu przyjęte dla paneli drewnianych i laminowanych.

Autor: chemiabudowlana.info - zobacz wizytówkę firmy