Poddasze nie musi być stryszkiem lub graciarnią. Można je zamienić w atrakcyjną i w pełni funkcjonalną część domu, sympatycznie powiększając tym samym przestrzeń mieszkalną.

Adaptacja czy przebudowa?
Formalności związane z przygotowaniem poddasza do potrzeb mieszkalnych zależą od planowanych prac. Przebudowa, powodująca ingerencję w konstrukcję budynku lub zmiany w jego wyglądzie, wymaga uzyskania pozwolenia na budowę. Jeśli adaptacja pomieszczeń nie narzuca np. zmiany rozmiarów lub ilości okien, przebijania nowych otworów drzwiowych, usuwania bądź wstawiania ścian lub kucia otworów w stropach, wystarczy zgłoszenie tego faktu w starostwie, co najmniej na 30 dni przed planowaną zmianą sposobu użytkowania poddasza.
Ocenę skali i rozległości prac trzeba powierzyć ekspertom. Przed przebudową poddasza należy sprawdzić jego możliwości konstrukcyjne. Uprawniony inżynier – lub rzeczoznawca budowlany – musi je obejrzeć i ocenić, czy zmiany są możliwe do wykonania, ocenić nośność stropu, stan techniczny więźby i pokrycia dachu. Architekt zaś sprawdzi, czy wysokość pomieszczenia, konstrukcja dachu i rozmieszczenie instalacji pozwolą na zmiany przekształcające nieużytkowe poddasze w pomieszczenie mieszkalne o odpowiedniej powierzchni użytkowej.



Wiatr już nie pohula
Zmieniając przeznaczenie poddasza, trzeba zadbać o odpowiednie ocieplenie. Najlepiej nada się do tego wełna mineralną lub szklana. Może być też styropian. Przedtem, pod pokryciem trzeba ułożyć wiatroizolacyjną folię dachową o wysokiej paroprzepuszczalności. Należy ją przymocować do krokwi. Uwaga: pomiędzy folią a pokryciem dachu musi pozostać kilkucentymetrowa szczelina, służąca wentylacji! Utworzeniu takiej szczeliny pomoże przybicie do górnych fragmentów krokwi listew dystansowych. Wełna ułożona zostanie bezpośrednio pod folią, tak by dokładnie wypełnić przestrzenie między krokwiami. Należy zastosować co najmniej 20 cm warstwę. Odpowiednia grubość, zależna od konstrukcji dachu, wynikać będzie z obliczeń dokonanych przez wspomnianego inżyniera lub rzeczoznawcę. Jako okładzinę wewnętrzną, można zastosować płyty gipsowo-kartonowe, ułożone na specjalnie przygotowanym ruszcie. Spoiny między płytami należy wypełnić gipsową masą szpachlową – np. Gipsarem Max – stosując specjalną taśmę zbrojącą. W pomieszczeniach mokrych, np. łazienkach, muszą to być płyty impregnowane.

W blasku słońca
Od okien, zwłaszcza na poddaszu, oczekuje się, by dostarczały światła i powietrza. Dobrze jest też, gdy mogą pełnić funkcję dekoracyjną. Dach nazywany bywa piątą ścianą domu, zamontowanie w nim okna połaciowego zapewni wspaniały dostęp naturalnemu oświetleniu. Nadmiar światła słonecznego i związany z nim żar poskromić można przy pomocy rolet, żaluzji czy też markiz, których w pokaźnej ofercie dostarcza rynek.
Okna połaciowe montowane być mogą zarówno w postaci całych systemów, jak i pojedynczo – rozwieralne, uchylne, obrotowe lub uchylno-obrotowe. Równie ważne, jak dostarczanie światła, jest zapewnienie odpowiedniej ilości i przepływu świeżego powietrza. Korzystne będzie zainwestowanie w okna z nawiewnikami lub klapami wentylacyjnymi.
W budownictwie tradycyjnym wielu zwolenników wciąż mają lukarny, czyli pionowe okienka, umieszczone w dachu, często sprawiające wrażenie stylowych nadbudówek.

Podłoga na wysokościach
Przed podjęciem decyzji należy skontaktować się z konstruktorem stropu. Jeśli nie ma przeciwwskazań co do nośności, można tam wylać samopoziomujący podkład podłogowy, taki jak anhydrytowy Atlas Sam 150 lub Sam 200. Te gotowe, suche mieszanki – po wymieszaniu z wodą – nadają się jako podkład pod terakotę, wykładziny czy parkiet. Wylewa się je na podłoże oczyszczone z luźnych elementów, kurzu, brudu, wapna, tłuszczów itp. Jeżeli istnieje potrzeba zredukowania chłonności podłoża, należy zastosować emulsję Atlas Uni Grunt Plus.
Na drewnianym stropie najlepiej wykonać lżejszą podłogę pływającą, która nie jest na stałe połączona ze ścianami czy podłożem. Na izolacji, np. z wełny mineralnej, układa się tzw. suchy jastrych, czyli płyty zastępujące „mokry” podkład betonowy. Taką podłogę można wykończyć w dowolny sposób.
Jeżeli płyty będą miały kontakt z wodą, np. w łazience, miejsca narażone na jej działanie należy zaimpregnować wodoszczelną folią elastyczną w płynie Woder E. Jako że wyrób ten dostępny jest w postaci płynnej, nakłada się go przy pomocy pędzla.

Sekrety ścianek
Ścianki działowe przenoszą na strop i ściany nośne jedynie ciężar własny, nie zaś obciążenia pochodzące od innych elementów budynku. Z tego względu ich stawianie raczej nie wymaga dodatkowych wyliczeń konstrukcyjnych. Materiał trzeba jednak tak dobrać, by ścianka mogła spełniać swe funkcje: by możliwe było, na przykład, mocowanie na niej szafek czy innych elementów związanych z przeznaczeniem pomieszczenia. Warto też tak zaprojektować ścianki, by maksymalnie chroniły przed przenikaniem dźwięków do sąsiednich izb.
Jako ścianki działowe na poddaszach, dobrze sprawdzają się lekkie konstrukcje szkieletowe, obłożone płytami gipsowo-kartonowymi lub gipsowo-włóknowymi. Możliwe są też, przy akceptacji ekspertów, ścianki murowane – z cegły, lub pustaków, klasycznych bądź szklanych.
Warto wiedzieć, że ściankom działowym w budynkach mieszkalnych nie stawia się żadnych wymagań co do izolacyjności cieplnej.

Cezary Arak,
GRUPA ATLAS


Dziel i urządź
Dzieląc przestrzeń ściankami, by urządzić poddasze, warto pamiętać o kilku zasadach. Istotne jest, by światło dzienne docierało do każdego z wydzielonych pomieszczeń. Jeśli więc na naszym poddaszu mamy tylko jedno okno, wysokość ścianek działowych nie powinna przekraczać 1,5 m. Na kącik do pracy przeznaczmy minimum 1,1 x 1,2 m – tyle bowiem miejsca trzeba na ustawienie typowego biurka i krzesła. Miejsce do spania musi być zaopatrzone w co najmniej 70 cm korytarz, pozwalający na swobodne przechodzenie i sprzątanie. Wielkość jadalni, z zasady, określana jest przez rozmiary stołu i towarzyszących mu krzeseł.

Fot. BananaStock Ltd.

www.chemiabudowlana.info


Autor: Atlas - zobacz wizytówkę firmy