Drewniana architektura w tym budynki konstrukcji szkieletowej to ważny element ogólnie pojętego dziedzictwa kulturowego. Po pierwsze z racji pewnej wyjątkowej więzi emocjonalnej, którą tworzy z mieszkańcem i odbiorcą kontakt z drewnem - materiałem organicznym, ciepłym bliskim człowiekowi. Po drugie z uwagi na swoją ograniczoną trwałość i delikatność przywodzącą również na myśl żywy organizm. W ostatnim czasie dochodzi do tego walor unikalności, bo drewniane zabytki po prostu znikają w oczach. Polska ma w ochronie tej spuścizny szczególne zaległości.

DOMY CHARAKTERYSTYCZNE

Konstrukcja słupowo-ryglowa, zwana szachulcową, to rodzaj budownictwa szkieletowego, w którym konstrukcję nośną stanowi drewniany szkielet. Najwięcej budowli tego typu znajduje się w zachodniej i północnej Polsce. Budowle zachwycają stylem i niepowtarzalną kompozycją elewacji. Ich cechą charakterystyczną, a zarazem dekoracją jest widoczna drewniana konstrukcja ściany szachulcowej, która tworzy wyrazisty rysunek kratki przecinającej ceglane lub otynkowane wypełnienie. Przestrzeń między elementami szkieletu jest wypełniona materiałem niekonstrukcyjnym, mieszaniną słomy, gliny i odpadów drzewnych, wątkiem ceglanym, czasem pokrytym tynkiem. Wypełnienie pełni funkcję stabilizującą i usztywniającą. Głównymi elementami szkieletu nośnego są belki poziome - podwaliny i oczepy, między którymi są rozpięte belki pionowe - słupy. Poza elementami nośnymi widoczne są na elewacjach drewniane otwory drzwiowe i okienne.

KUŹNIA W GDAŃSKU

Obiekt w Gdańsku został wybudowany około 1800 roku. Pierwotnie pełnił funkcję warsztatu kowalskiego z kuźnią. Kuźnia jako warsztat usługowy funkcjonowała do 50-tych lat XX wieku. W 1983 roku został wpisany do rejestru zabytków. Obiekt stanowi wyjątkowy w skali Gdańska i najmniejszy zachowany na Żuławach dom podcieniowy o konstrukcji szachulcowej. W styczniu 2012 roku przystąpiono do przebudowy oraz zmiany sposobu użytkowania budynku mieszkalnego z kuźnią. Inwestorem przedsięwzięcia był Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych. Prace budowlano -konserwatorskie zakończono w maju 2012 roku. Obiekt po remoncie służy jako Centrum Aktywizacji i Innowacji Kuźnia, prowadzone przez Stowarzyszenie Inicjatyw Lokalnych „Orunia".

DZIAŁANIA RENOWACYJNE

Podczas renowacji Kuźni zastosowano cały szereg produktów z oferty Remmers do konserwacji i restauracji elementów drewnianych oraz ceglanych. Z katalogu Remmers pochodzą też materiały wykorzystane przy hy-droizolacji obiektu. Remont rozpoczął się oczyszczeniem i zabezpieczeniem od strony zewnętrznej ścian ceglanych piwnic. Zewnętrzna izolacja została wykonana w systemie Remmers Kiesol poprzez zagruntowanie fundamentu preparatem Kiesol i wykonanie warstwy uszczelniającej szlamem Sulfatexschlämme. Prace konserwatorskie wykonała firma Budchem Arkadiusz Lewicki z Elbląga - doświadczony wykonawca w zakresie budownictwa tradycyjnego, obiektów zabytkowych oraz użyteczności publicznej. Przed rozpoczęciem prac przeprowadzono gruntowne badania starego tynku. Zmurszałe tynki zostały usunięte, a spoiny elewacji zostały uzupełnione i wzmocnione. Na oczyszczonej elewacji ceglanej zastosowano system tynków renowacyjnych Remmers Sanierputz Spezial a powierzchnię ścian pomalowano farbą silikonową Siliconharzfarbe LA. Ze względu na wymóg zachowania autentycznego wyglądu elewacji zewnętrznych, na ceglanych ścianach nie można było zastosować tradycyjnych systemów ter-moizolacji zewnętrznej. We współpracy z Autorską Pracownią Projektową Tomasza Karpowicza „Architeka", zdecydowano się na zastosowanie nowoczesnego systemu aktywnej kapilarnie termoizolacji wewnętrznej IQ-Therm firmy Remmers. Wewnętrzną powierzchnię ścian wschodnich i zachodnich Kuźni docieplono płytami iQ-Therm przyklejając je do podłoża zaprawą iQ-Fix. Na tak przygotowane podłoże nałożono lekką zaprawę mineralną stabilizującą wilgotność - iQ-Top z tkaniną zbrojącą iQ-Tex. Tynk wygładzono za pomocą szpa-chlówki powierzchniowej iQ-Fill. Stosowanie płyt ter-moizolacji wewnętrznej jest obecnie uznawane za najlepszy sposób energetycznej renowacji ścian od wewnątrz. Do rekonstrukcji drewnianych elementów budowlanych - belek stropowych, słupów podcieniowych, więźby dachowej i konstrukcji ryglowej ścian, wykorzystano preparat do uzupełniania ubytków PU-Holzersatzmas-se oraz żywicę wzmacniającą strukturalnie osłabione drewno - PU-Holzverfesti-gung. Wewnątrz pomieszczeń zastosowano impregnat Hartwachs-Ól oparty na naturalnych olejowoskach, Do scaleń kolorystycznych na zewnątrz obiektu użyto wodnej lazury Induline GW-310. Ostatnim etapem prac konserwatorskich były ceglane posadzki, które zostały wzmocnione preparatem KSE 300 opartym o specjalne modyfikowane estry kwasu krzemowego a następnie poddano je zabiegowi hydro-fobizacji roztworem Funcosil SNL.

- Obiekt Kuźni jest ciekawy z punktu widzenia architektonicznego - mówi Władysław Lisowski, przedstawiciel firmy Remmers - znajdziemy na nim całe elewacyj-ne „spektrum rodzajowe", a więc wątek ceglany i drewno tworzące wspólnie mur szachulcowy. Chętnie bierzemy udział w tego typu przedsięwzięciach renowacyjnych ponieważ posiadamy doświadczenia, które zdobywaliśmy współpracując przy konserwacji wielu obiektów architektury szkieletowej na terenie Pomorza i Dolnego Śląska.Źródło: Remmers
Fot. Remmers

Autor: Remmers - zobacz wizytówkę firmy