Klej, którym będziemy mocować płytki, powinien być dopasowany do ich rodzaju i wielkości, a także uwzględniać stan podłoża i miejsce układania glazury. Inny klej zastosujemy wewnątrz pomieszczeń, inny na zewnątrz.

Miejsce układania

Do mocowania płytek wewnątrz sprawdzi się uniwersalna zaprawa klejowa, wodoodporna, lecz niekoniecznie mrozoodporną. Na zewnątrz musimy użyć kleju mrozo- i wodoodporny, a przy tym elastycznego. Taka warstwa będzie przenosić ewentualne odkształcenia posadzki i podłoża, wywołane dużymi wahaniami temperatury. Jeśli mocujemy płytki na ścianach, zaprawa powinna cechować się obniżonym spływem, ponieważ taka umożliwia rozpoczęcie układania od góry.

Rodzaj podłoża

Aby uzyskać oczekiwany efekt wykończenia wnętrz płytkami, konieczne jest też poprawne dobranie kleju do rodzaju i stanu podłoża. Jeśli glazura mocowana jest na:

- nieotynkowanych, surowych ścianach z bloczków z betonu komórkowego;
- na ścianach otynkowanych tradycyjnymi zaprawami cementowymi, cementowo-wapiennymi;
- na cementowe lub anhydrytowe podkłady podłogowe i wylewki betonowe,
można stosować podstawowe zaprawy klejowe. Ale już na płytach gipsowo-kartonowych czy cementowych lepiej jest zastosować klej o zwiększonej przyczepności. Ponadto, wcześniej trzeba też zagruntować podłoże preparatem poprawiającym przyczepność.

W przypadku układania płytek na starych podłożach, na których jest farba lub inne kleje, pierwszym krokiem jest dokładne przygotowanie podłoża. Najważniejsze jest dokładne wyczyszczenie, odtłuszczenie, a także usunięcie łuszczących i osypujących się warstw. Kolejny krok to nałożenie środków gruntujących zwiększających przyczepność. Jeśli płytki układane są na ogrzewaniu podłogowym, nie wolno zapominać, iż – wskutek częstych i dużych zmian temperatur – mogą pojawiać się niewielkie odkształcenia powierzchni. Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie zapraw elastycznych, zdolnych kompensować naprężenia wynikające z różnicy temperatur.

Parametry płytek

Wielkość i nasiąkliwość płytek ma również wpływ na dobór kleju. Okładziny np. z naturalnego kamienia charakteryzują się wysoką nasiąkliwością. Odpowiedni dobór materiałów pozwoli wyeliminować ryzyko pojawienia się na nich nieestetycznych przebarwień. Z kolei jeśli mocujemy np. klinkier lub gres szkliwiony – czyli produkty o bardzo niskiej nasiąkliwości – zalecane jest zastosowanie specjalistycznych mas dedykowanych tym okładzinom. Ponadto niezwykle istotne jest, żeby rozrabiać masę wyłącznie w takiej ilości wody, jaką zaleca producent. Woda, która znajdzie się bowiem pod nimi, będzie miała problem z odparowaniem, wskutek czego klej może nie związać poprawnie.

Natomiast do bardzo dużych płytek zalecane są masy o upłynnionej konsystencji, dzięki czemu całkowicie wypełniają przestrzeń pod płytką. Wzmacnia to powierzchnię okładziny i chroni zaprawę przed pękaniem.

Fot. Baumit Autor: Baumit - zobacz wizytówkę firmy