Materiał budowlany do produkcji bloczków. Podstawowymi surowcami stosowanymi do produkcji betonu komórkowego są: wapno, piasek, woda oraz cement i gips (niewielka ilość). Jako środek porotwórczy stosowany jest proszek aluminiowy, który wchodząc w reakcję z tlenkiem wapniowym powoduje wydzielanie się wodoru. Wodór, uchodząc z masy, tworzy w materiale porowatą strukturę . Jego miejsce wypełnia powietrze, stanowiące ostatecznie 80% objętości materiału. Zalety: trwałość wykonanych przegród, mała gęstość objętościowa (ciężar), łatwość montażu, dokładność wymiarowa bloczków i kształtek, korzystna wytrzymałość w stosunku do gęstości objętościowej, korzystne cechy cieplne pozwalające wznosić ŚCIANY JEDNOWARSTWOWE o wysokiej izolacyjności cieplnej, niepalność. Wady: kruchość poszczególnych elementów, konieczność dokładnej ochrony przed zawilgoceniem na etapie składowania, transportu i po wbudowaniu w przegrody budynków (wilgoć pogarsza właściwości termoizolacyjne i mrozoodporność), niewystarczająca izolacyjność akustyczna w przegrodach międzymieszkaniowych. Do murowania ścian z betonu komórkowego należy stosować zaprawy do cienkich spoin.

Publikacje powiązane ze słowem:

Murowanie w zimowych warunkach pogodowych. O czym warto pamiętać?