chemia budowlana

Tynki cienkowarstwowe są specyficznym rodzajem tynku o niewielkiej grubości rzędu 2-3 mm, stosowanym jako warstwa wykończeniowa chroniąca znajdujące się pod nią warstwy przed zewnętrznymi czynnikami atmosferycznymi i nadająca elewacji oczekiwany wygląd, strukturę i kolor. Ze względu na swoją niewielką grubość samodzielnie nie zapewniają jednak niezbędnej ochrony szczególnie przed uszkodzeniami mechanicznymi i zawilgoceniem. Dlatego tynków tych na elewacjach nigdy nie stosuje się jako samodzielnej warstwy. Występują one wyłącznie w zestawach z innymi warstwami podkładowymi takimi jak tynki podkładowe jedno lub wielowarstwowe a także warstwy zbrojone ociepleń BSO (Bezspoinowych Systemów Ociepleń). Przykładem, który obrazuje to ograniczenie są ściany jednowarstwowe z nowoczesnych betonów komórkowych murowane na cienką spoinę. Teoretycznie, przy tego rodzaju ścianie o bardzo wysokiej dokładności wykonania, po ograniczeniu jej chłonności odpowiednim gruntem, byłoby możliwe bezpośrednie nałożenie tynku cienkowarstwowego. Takie rozwiązanie nie zapewni jednak ani ochrony mechanicznej „miękkiego” materiału, jakim jest beton komórkowy ani też nie zabezpieczy go dostatecznie przed zawilgoceniem wodą opadową. Takie zastosowanie tynku cienkowarstwowego jest rozwiązaniem niedozwolonym, choć trzeba przyznać, że niekiedy jeszcze można się spotkać z próbą takich zastosowań przez „oszczędnych” inwestorów lub wykonawców.

Alpol