chemia budowlana

Nie wymyślono do tej pory tynku cienkowarstwowego idealnego pod każdym względem.
Wady i zalety poszczególnych rodzajów tynków cienkowarstwowych wynikają z wymienionych wcześniej różnic właściwości fizyko-chemicznych, przy czym o ile któryś z wymienionych rodzajów pod pewnym względem jest lepszy od pozostałych to po innymi względami często im ustępuje.
Przykładowo tynki akrylowe charakteryzują się bogatą, praktycznie nieograniczoną kolorystyką, wysoką elastycznością i szczelnością na wodę opadową. Wykonawcy cenią je za łatwość wykonania i szybkość pracy, ponieważ są dostarczane w wiadrach gotowe do użycia i nie wymagają dodatkowego malowania. Jednak tynki te charakteryzują się także wieloma właściwościami, które w niektórych przypadkach trudno uznać za korzystne. Jest to na przykład niska dyfuzyjność (niska przepuszczalność dla pary wodnej). Niekiedy spotykamy się z opinią, że utrudnia to „oddychanie” budynku, co wpływa niekorzystnie na mikroklimat pomieszczeń. Jest to jednak opinia błędna, ponieważ gdyby wykonać obliczenia cieplno-wilgotnościowe przegrody, okazałoby się, że wpływ tynku cienkowarstwowego na przenikanie pary wodnej przez ocieplaną przegrodę jest pomijalnie mały. Wynika to z jego niewielkiej grubości w porównaniu do pozostałych warstw ściany a na dyfuzyjność całej przegrody największy wpływ ma rodzaj i grubość zastosowanego materiału izolacyjnego. Problem jednak istnieje, ma tylko nieco inne podłoże. Z punktu widzenia parametrów przegrody, jaką jest ściana, najistotniejszy jest taki układ warstw, który nie pozwala na wykraplanie się pary wodnej w przegrodzie i nie prowadzi do jej zawilgocenia. Ponieważ styropian sam w sobie jest stosunkowo słabo dyfuzyjny a dodatkowo jest materiałem słabo nasiąkliwym i wilgoć nie wpływa zasadniczo na jego właściwości izolacyjne, zastosowanie tynku akrylowego w ociepleniach na styropianie w normalnych warunkach jest możliwe. Jeżeli jednak warunki przestają być „normalne”, gdy budowla posadowiona jest w terenie i podwyższonej wilgotności lub charakter budynku wskazuję na podwyższoną emisję pary wodnej (np. w przypadku basenów lub pralni) to zastosowania tynków akrylowych należy stanowczo unikać, ponieważ podwyższone ciśnienie nadmiaru pary wodnej zgromadzonej w tych warunkach w przegrodzie, przy niskiej dyfuzyjności tynku, będzie powodować jego odspajanie. Jak widać, szczegółowe zdefiniowanie zalet i wad poszczególnych rodzajów tynku dotyczy konkretnych sytuacji i warunków i nie można go uogólnić. Można jednak przedstawić w skrócie pewne charakterystyczne cechy różnych rodzajów tynków.

Alpol