chemia budowlana

Zadaniem tynków elewacyjnych jest ochrona ścian zewnętrznych przed niekorzystnym wpływem warunków atmosferycznych. Ponadto stanowią ozdobę fasady domu. Tradycyjne tynki cementowo-wapienne wykorzystywane są od ponad 100 lat. To zaprawy grubowarstwowe, bardzo mocne, a tym samym świetnie chroniące przegrody przed różnymi uszkodzeniami i podnoszące ich izolacyjność akustyczną. W zależności od decyzji inwestora, mogą one stanowić ostateczne wykończenie powierzchni ściany albo być podłożem do gładzi gipsowych, tynków mineralnych czy akrylowych.

Oferowane dzisiaj produkty są wytwarzane fabrycznie, dzięki czemu gwarantują powtarzalność proporcji składników w każdej kolejno przygotowanej porcji zaprawy. Stosowanie gotowych zapraw ułatwia przygotowanie (wystarczy wymieszać je z wodą) i aplikację (można do tego użyć agregatu tynkarskiego). Cechuje je też wyższa trwałość, wodoodporność i paroprzepuszczalność.

Aplikacja tradycyjnego tynku

Tynki cementowo-wapienne są aplikowane bezpośrednio na mury – nie można ich więc stosować na ścianach dwuwarstwowych, ocieplanych wełną mineralną lub styropianem. Do wykończenia tych powierzchni przeznaczone są tynki cienkowarstwowe (np. akrylowe, silikonowe, silikatowe, siloksanowe, mineralne. Natomiast zaprawy tradycyjne świetnie sprawdzają się na nowych ścianach jedno-i trójwarstwowych lub przy renowacji starych tynków. W przypadku gładkich ścian jednowarstwowych możliwe jest ich aplikowanie w wersji „pocienionej”. W celu podniesienia walorów estetycznych otynkowanej ściany, na warstwę tynku tradycyjnego można nanieść tynk cienkowarstwowy. Warto pamiętać, że nakładanie tynku tradycyjnego jest czynnością stosunkowo trudną, wymagającą od wykonawcy doświadczenia i wprawy. Najprościej jest zacierać go na gładko. Bardziej efektowne, ale też zdecydowanie trudniejsze, jest nadanie mu ozdobnej faktury. Bazuje ono na doborze odpowiedniej konsystencji zaprawy i sposobie jej narzucania. Ostateczna faktura tynku może być efektem zastosowanej techniki nanoszenia zaprawy (np. tynki nakrapiane – tzw. baranek: nie są specjalnie skomplikowane w wykonaniu, mają szorstką fakturę, z nierównomiernie rozrzuconymi wgłębieniami i wypukłościami) albo dodatkowej obróbki powierzchni (np. tynki zmywane, cyklinowane, kamieniarskie). Fakturowanie dotyczy zasadniczo tylko warstwy gładzi - obrzutkę i narzut zostawia się bez naruszania ich funkcji ochronnej.

Jakie podłoże?

Tynki cementowo-wapienne można aplikować na podłoża mineralne i powierzchnie gipsowe. Ze względu na brak odpowiedniej przyczepności nie nadają się one do stosowania na powierzchnie drewniane, metalowe, z tworzyw sztucznych. Podłoże powinno być czyste i nośne, a więc mocne i stabilne. Tuż przed rozpoczęciem prac zwilżamy je czystą wodą, natomiast jeśli jest bardzo chłonne - nanosimy odpowiednio dobrany środek gruntujący, a następnie obrzutkę cementowo-wapienną. Podłoża gipsowe przygotowujemy, zarysowując ściany ostrym dłutem w gęstą, skośną siatkę, o głębokości rys około 3 mm. Z kolei, zanim zaczniemy tynkować płyty wiórowo-cementowe, ich styki musimy pokryć pasami z siatki metalowej (zabezpieczonej przed korozją). Zaprawę tradycyjną aplikujemy na powierzchnie elewacji w dwóch (obrzutka i narzut) albo w trzech warstwach (obrzutka, narzut, gładź / tynk). Wykończenie dwuwarstwowe zalecane jest do gładkich ścian, trójwarstwowe jest niezbędne w przypadku nierównych ścian, gdyż pozwala wyrównać ich krzywizny (nie mogą one jednak przekracza1,5-2,0 cm).

Trwałość na lata

Poprawnie wykonana powłoka z tynku tradycyjnego cechuje się wieloletnią trwałością. Aby móc kontrolować i spowolnić proces niszczenia tynku, wymagana jest jego regularna konserwacja – czyli systematyczne oczyszczanie z brudu i produktów korozji biologicznej, naprawa drobnych usterek, malowanie (co 5-10 lat). Fasada powinna być myta przynajmniej raz w roku, przy czym sposób wykonania tej czynności jest dowolny: może to być spłukiwanie, mycie wodą pod ciśnieniem, czyszczenie parą wodną lub szczotką i ciepłą wodą z dodatkiem detergentu. Pojawienie się glonów oznacza, że musimy zastosować środki biobójcze, usuwające korozję biologiczną i chroniące przed ponownym jej rozwojem.

(E)



Autor: Knauf - zobacz wizytówkę firmy