Jak układać płytki na trudnych nawierzchniach betonowych

31.01.2013

Konstrukcje betonowe

Nowobudowane konstrukcje, ze względu na swoją strukturę i młody wiek, mają tendencje do deformacji na skutek skurczów i pełzania betonu. Krótki czas budowy nie pozwala dotrzymać zalecanych w normach okresów oczekiwania przy pracach wykończeniowych (układanie płyt i płytek). Efektem jest powstawanie pustek i rys w powierzchni ścian i podłóg, pokrytych sztywną okładziną.

1. Niewysezonowany beton

Przeczytaj również: Kiedy zaplanować remont domu

REKLAMA:

Przykład:

Chemia budowlana - Jak układać płytki na trudnych nawierzchniach betonowych

Niewysezonowany beton na terminalu lotniczym.
Naprężenia powstałe na skutek skurczów. Skutkiem jest odpadanie płytek.

Przeczytaj również: Lato sezonem domowych remontów - zdaniem eksperta

Odpadanie płytek na skutek ułożenia okładziny na zbyt świeżym betonie.

Zapobieganie odspajaniu się płytek poprzez zastosowanie warstwy odcinającej. Odpadanie płytek na skutek ułożenia okładziny na zbyt świeżym betonie. Niewysezonowany beton wymaga odpowiedniego czasu utwardzania i schnięcia. Ze względu na występowanie skurczów, norma niemiecka DIN 18157 zaleca, aby okładzinę ceramiczną wykonywać dopiero, gdy beton osiągnie wiek sześciu miesięcy. To zalecenie rzadko jest spełnianie. Przy zastosowaniu wysokoelastycznych zapraw cienkowarstwowych w zupełności wystarcza sezonowanie przez 3 miesiące. Jeżeli i ten okres nie zostanie zachowany, pozostaje jedynie możliwość oddzielenia okładziny wierzchniej od podłoża.

Przeczytaj również: Jak układać płytki

Sprężone płyty betonowe

Sprężone płyty betonowe, posiadające wygięcie (1-5 cm),

Rozprężają się poprzez „pełzanie” i zmęczenie materiału. Te rozprężenia oddziaływują negatywnie na będącą w bezpośrednim kontakcie z podłożem sztywną okładzinę, powodując
uszkodzenia w postaci odłamywania się krawędzi płytek, rys itp. Oznacza to, że i w tym przypadku okładzinę należy odciąć od podłoża.