chemia budowlana

Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty! – chciało by się zaśpiewać za Markiem Grechutą, wyszedłszy na taras, by rozkoszować się słońcem i widokiem kwitnącej przyrody. A tu przykra niespodzianka – popękane i odspojone płytki podłogowe…

Po zimie zdarza się to, niestety, dość często, a przyczyn może być kilka. Ta najczęściej spotykana, to użycie niewłaściwego kleju do glazury, który nie nadaje się do zastosowania na zewnątrz, bądź źle wypełnia przestrzeń pod płytką – wtedy powstają puste miejsca, w których może zbierać się woda. Gdy przychodzi mróz, woda zamarza i płytki pękają.
Nie ma innej rady – najpierw należy pozbyć się popękanych płytek, skuwając je z podłogi tarasu. Trzeba również dokładnie usunąć wszelkie pozostałości po kleju do glazury, czy fugach. Kolejny etap prac to zagruntowanie powierzchni emulsją Atlas Uni Grunt. Wzmocni ona podłoże i zmniejszy jego nasiąkliwość, co spowoduje mniejsze zużycie materiału izolacyjnego.

Ochrona przed wilgocią
Przed przystąpieniem do prac okładzinowych należy wykonać hydroizolację podpłytkową, aby zabezpieczyć taras przed oddziaływaniem wilgoci. Do tego celu idealnie nadaje się system uszczelnień Atlas Woder E – nowoczesna izolacja w postaci płynnej folii wraz z taśmami, narożnikami i mankietami uszczelniającymi. Zastosowanie wodoszczelnej folii oraz wtopienie w nią profili uszczelniających (w miejscach szczelin dylatacyjnych), daje pełną gwarancję szczelności.

Podstawa to dobra zaprawa
Płytki przeznaczone na taras muszą być mrozoodporne, nienasiąkliwe i odporne na ścieranie. Z tego powodu kleje, jakie zastosujemy, muszą być nie tylko elastyczne, ale powinny zapewniać przyklejenie płytki do podłoża całą jej powierzchnią. Klejem, spełniającym te wymagania, jest Atlas Cal N. Dzięki szerokiemu zakresowi grubości warstwy klejącej (4-20 mm), pozwala on również na wykonanie spadku, który jest niezbędny na tarasie, aby woda deszczowa nie wlewała się do domu, tylko łatwo z niego spływała, nie tworząc kałuż. Spadek powinien wynosić około 2 proc. (ok. 2 cm na metr długości). Aby go uzyskać, blisko ściany kładziemy grubszą warstwę kleju, zaś im dalej od ściany, tym warstwa powinna być cieńsza.
Do klejenia płytek na tarasie można również użyć zaprawy Atlas Progres Elastyk. Jest to elastyczny klej o podwyższonej przyczepności, zalecany właśnie na tarasy, schody i balkony. Można nim przyklejać wszystkie płytki ceramiczne, w tym gresowe, a także płyty cementowe, betonowe lub kamienne. W przypadku płytek, mogących ulegać przebarwieniom w kontakcie z cementem szarym, należy użyć kleju Atlas Progres Standard Biały lub Atlas Progres Mega Biały.
Wymienione zaprawy, po związaniu, są odporne na odkształcenia, jakie występują w okresie eksploatacji w układzie warstw: podłoże – zaprawa klejąca – płytka. Są one mrozo- i wodoodporne, a dzięki swoim parametrom roboczym wydajne, wygodne i łatwe w użyciu. Użytkowanie tarasu możemy rozpocząć nie wcześniej niż po 24 godzinach od przyklejenia płytek.

Elastyczna fuga
Nie każdej zaprawy do spoinowania można użyć na zewnątrz. W miejscu szczególnie narażonym na działanie szkodliwych czynników atmosferycznych należy zastosować fugę elastyczną najwyższej jakości. Atlas Artis, z innowacyjnym systemem Color Protect – czyli fuga o przedłużonej trwałości koloru, odporna na promieniowanie UV – sprawdza się w takim środowisku doskonale. Posiada podwyższone parametry użytkowe: wysoką odporność na ścieranie i zmniejszoną absorpcję wody. Jest zaprawą elastyczną i szybkowiążącą, o zaletach niespotykanych w powszechnie stosowanych fugach. Charakteryzuje się odpornością na przebarwienia, wykwity, różnego rodzaju grzyby, glony oraz zabrudzenia, dlatego znajduje zastosowanie w ekstremalnych warunkach.
Stosujemy ją w spoinach o grubości od 1 do 25 mm, doskonale więc nadaje się do wypełniania spoin między płytkami o nieregularnych kształtach. Dzięki krótkiemu czasowi wiązania, czyszczenie okładziny można rozpocząć już po trzech godzinach od fugowania.
Dariusz Stobierski
GRUPA ATLAS


Ważne dylatacje
Na tarasach szerszych niż 3 m należy wykonać dylatacje. Trzeba też pamiętać o powtórzeniu dylatacji, istniejących w podłożu. Wiadomo, że taras w ciągu roku narażony jest na duże różnice temperatur. Szczeliny dylatacyjne umożliwiają naturalne rozszerzanie się i kurczenie materiałów, z których zbudowany jest taras. Dzięki temu nie pękają poszczególne jego warstwy.
Jeśli taras jest niewielki, dylatacje nie są konieczne. Nie radzę jednak rezygnować z nich w miejscach styku tarasu ze ścianami. Szczeliny dylatacyjne należy wypełnić masą elastyczną, na przykład silikonem Atlas Silton S, który dostępny jest w szerokiej gamie kolorów.


www.chemiabudowlana.info




Autor: Atlas - zobacz wizytówkę firmy