chemia budowlana
Cement HSR 52,5 Firmy Lafarge
18.07.2011
Lafarge wprowadza do swojego asortymentu cement do zadań specjalnych HSR 52,5. Produkt posiada bardzo wysoką wytrzymałość końcową oraz szczególną odporność na korozję. Przeznaczony jest do wykonywania betonów mostowych i drogowych o podwyższonych parametrach wytrzymałościowych. Jego stosowanie zaleca się także przy budowie konstrukcji narażonych na działanie środowisk agresywnych chemicznie takich, jak: woda morska, ścieki komunalne i przemysłowe czy wody podziemne.
Nowy produkt to cement portlandzki klasy 52,5 o wysokiej odporności na działanie agresji siarczanowej i niskiej zawartości alkaliów. Dzięki wyjątkowym parametrom technicznym oraz kompozycji chemicznej, cement HSR 52,5 może być stosowany przy najbardziej wymagających konstrukcjach przemysłowych lub infrastrukturalnych.
Korzystny skład mineralny (niska zawartość glinianu trójwapniowego, C3A ≤ 3%) cementu HSR 52,5 sprawia, że jest on doskonałym rozwiązaniem dla realizacji elementów konstrukcyjnych narażonych na działanie środowisk agresywnych chemicznie, np.: wody morskiej lub ścieków. Niska zawartość alkaliów w tym cemencie, w dużym stopniu ogranicza ryzyko wystąpienia korozji alkalicznej betonu na skutek reakcji alkaliów z zawartą potencjalnie w kruszywie reaktywną krzemionką. Dzięki obniżonej zawartości alkaliów cement HSR 52,5 może być bezpiecznie stosowany z różnymi rodzajami kruszywa.
Dobra dynamika narastania wytrzymałości w początkowym okresie dojrzewania oraz wysoka wytrzymałość końcowa produktu sprzyjają terminom realizacji obiektów mostowych, nawierzchni drogowych czy lotniskowych gwarantując przy tym wysokie walory techniczne i użytkowe konstrukcji. Specjaliści Lafarge położyli szczególny nacisk na optymalizację składu i parametrów technicznych, dzięki czemu produkt ten, ze względu na swoją bardzo szeroką aplikacyjność znajduje zastosowanie dla realizacji typowych jak i bardzo wymagających szeroko rozumianych konstrukcji inżynierskich.
Ekspert Lafarge wyjaśnia
Dariusz Bocheńczyk, kierownik ds. badań i rozwoju produktów Lafarge Cement S.A.
Korozja siarczanowa jest typem korozji chemicznej betonu o charakterze ekspansywnym. Korozję siarczanową wywołują aniony siarczanowe (SO42-) zawarte w wodzie pochodzącej z procesów przemysłowych i ścieków oraz w wodzie morskiej lub podziemnej. Niekiedy duże ilości siarczanów występują w wodzie gruntowej. Aniony siarczanowe zawarte w wodzie przenikają do betonu i reagują z uwodnionymi glinianami wapniowymi pochodzącymi z hydratacji cementu. W wyniku tej reakcji powstaje mocno ekspansywny związek chemiczny - ettryngit, który może doprowadzić nawet do całkowitego zniszczenia konstrukcji. Skutecznym sposobem ochrony materiałowej przed korozją siarczanową jest zastosowanie cementu portlandzkiego odpornego na siarczany (wyróżnik HSR).
Cement niskoalkaliczny to cement o niskiej zawartości rozpuszczalnych alkaliów. Niektóre rodzaje kruszywa zawierają rozpuszczalne w środowisku alkalicznym minerały, tzw. reaktywną krzemionkę. Reaguje ona w betonie z alkaliami, których źródłem jest m.in. cement. W wyniku tej reakcji na powierzchni ziaren kruszywa powstają krzemiany sodu i potasu zdolne do wiązania wody i pęcznienia. Generuje to wewnętrzne naprężenia, które zwykle prowadzą do spękania betonu i utraty nośności konstrukcji. Jednym z najprostszych sposobów ochrony materiałowej betonu w celu uniknięcia takiej reakcji jest stosowanie cementu niskoalkalicznego (wyróżnik NA).
Ciepło wydzielane w procesie hydratacji cementu.
Cement HSR zapewnia odporność betonu na działanie korozji chemicznej
REKLAMA:
Budowle hydrotechniczne i ekologiczne
Korzystny skład mineralny (niska zawartość glinianu trójwapniowego, C3A ≤ 3%) cementu HSR 52,5 sprawia, że jest on doskonałym rozwiązaniem dla realizacji elementów konstrukcyjnych narażonych na działanie środowisk agresywnych chemicznie, np.: wody morskiej lub ścieków. Niska zawartość alkaliów w tym cemencie, w dużym stopniu ogranicza ryzyko wystąpienia korozji alkalicznej betonu na skutek reakcji alkaliów z zawartą potencjalnie w kruszywie reaktywną krzemionką. Dzięki obniżonej zawartości alkaliów cement HSR 52,5 może być bezpiecznie stosowany z różnymi rodzajami kruszywa.
Cement HSR przeznaczony jest też do mostów
Mosty i drogi
Dobra dynamika narastania wytrzymałości w początkowym okresie dojrzewania oraz wysoka wytrzymałość końcowa produktu sprzyjają terminom realizacji obiektów mostowych, nawierzchni drogowych czy lotniskowych gwarantując przy tym wysokie walory techniczne i użytkowe konstrukcji. Specjaliści Lafarge położyli szczególny nacisk na optymalizację składu i parametrów technicznych, dzięki czemu produkt ten, ze względu na swoją bardzo szeroką aplikacyjność znajduje zastosowanie dla realizacji typowych jak i bardzo wymagających szeroko rozumianych konstrukcji inżynierskich.
Dariusz Bocheńczyk, kierownik ds. badań i rozwoju produktów Lafarge Cement S.A.
Czym jest korozja siarczanowa?
Korozja siarczanowa jest typem korozji chemicznej betonu o charakterze ekspansywnym. Korozję siarczanową wywołują aniony siarczanowe (SO42-) zawarte w wodzie pochodzącej z procesów przemysłowych i ścieków oraz w wodzie morskiej lub podziemnej. Niekiedy duże ilości siarczanów występują w wodzie gruntowej. Aniony siarczanowe zawarte w wodzie przenikają do betonu i reagują z uwodnionymi glinianami wapniowymi pochodzącymi z hydratacji cementu. W wyniku tej reakcji powstaje mocno ekspansywny związek chemiczny - ettryngit, który może doprowadzić nawet do całkowitego zniszczenia konstrukcji. Skutecznym sposobem ochrony materiałowej przed korozją siarczanową jest zastosowanie cementu portlandzkiego odpornego na siarczany (wyróżnik HSR).
Co to jest cement niskoalkaliczny?
Cement niskoalkaliczny to cement o niskiej zawartości rozpuszczalnych alkaliów. Niektóre rodzaje kruszywa zawierają rozpuszczalne w środowisku alkalicznym minerały, tzw. reaktywną krzemionkę. Reaguje ona w betonie z alkaliami, których źródłem jest m.in. cement. W wyniku tej reakcji na powierzchni ziaren kruszywa powstają krzemiany sodu i potasu zdolne do wiązania wody i pęcznienia. Generuje to wewnętrzne naprężenia, które zwykle prowadzą do spękania betonu i utraty nośności konstrukcji. Jednym z najprostszych sposobów ochrony materiałowej betonu w celu uniknięcia takiej reakcji jest stosowanie cementu niskoalkalicznego (wyróżnik NA).
Ciepło wydzielane w procesie hydratacji cementu.
W wyniku procesu hydratacji cementu może pojawić się duża różnica temperatur pomiędzy wnętrzem a powierzchnią konstrukcji. Ma to miejsce szczególnie w przypadku elementów o dużych przekrojach lub dużej kubaturze. Wywołane dużym gradientem temperatur naprężenia prowadzą do powstawania mikrospękań betonu, które znacznie obniżają wytrzymałość i trwałość całej konstrukcji. Dlatego w przypadku betonowania konstrukcji o większych przekrojach i jednocześnie wymaganej wysokiej wytrzymałości zaleca się zastosowanie cementu, który cechuje się mniejszą ilością wydzielanego ciepła w procesie twardnienia. Wśród cementów portlandzkich wyższych klas takim cementem jest właśnie cement HSR 52,5.
Autor: Lafarge - zobacz wizytówkę firmy
(Oceń ten artykuł):
(0)
W wyniku procesu hydratacji cementu może pojawić się duża różnica temperatur pomiędzy wnętrzem a powierzchnią konstrukcji. Ma to miejsce szczególnie w przypadku elementów o dużych przekrojach lub dużej kubaturze. Wywołane dużym gradientem temperatur naprężenia prowadzą do powstawania mikrospękań betonu, które znacznie obniżają wytrzymałość i trwałość całej konstrukcji. Dlatego w przypadku betonowania konstrukcji o większych przekrojach i jednocześnie wymaganej wysokiej wytrzymałości zaleca się zastosowanie cementu, który cechuje się mniejszą ilością wydzielanego ciepła w procesie twardnienia. Wśród cementów portlandzkich wyższych klas takim cementem jest właśnie cement HSR 52,5.
Autor: Lafarge - zobacz wizytówkę firmy
(0)
