chemia budowlana

Ściana zewnętrzna to pionowa przegroda budynku, której zadaniem jest zapewnienie jego stabilności i nośności konstrukcyjnej oraz zabezpieczenie obiektu i znajdujących się w nim pomieszczeń przed wychłodzeniem w chłodnej części roku i przed przegrzaniem w ciepłej; przed działaniem wiatru, opadami, hałasem zewnętrznym. Stanowi ona też zabezpieczenie wnętrza budynku przed pożarem na zewnątrz.

Ściany zewnętrzne mogą być wykonywane jako monolityczne i murowane. Wyróżnić można ściany:
- nośne - pełnią wówczas funkcje konstrukcyjne, przenosząc obciążenia pionowe i poziome na ławy fundamentowe; usztywniają konstrukcję budynku;
- osłonowe - przenoszą tylko własny ciężar, niekiedy pełnią funkcję dodatkowego usztywnienia.

Ściany te mogą być wykonane wg różnych technologii. Rodzaj konstrukcji oraz jej grubości zależą od warunków statycznych, termicznych i ekonomicznych. Bardzo ważne jest jednak, by zastosowana technologia gwarantowała z jednej strony stabilność konstrukcji, z drugiej - zabezpieczała pomieszczenia przed niekontrolowanym wypływem ciepła, pozwalając jednocześnie na swobodną dyfuzję pary wodnej. Najpopularniejszą w Polsce metodą budowy ścian nośnych jest technologia murowana. Wykonane w tej technice przegrody mogą być jedno- lub wielowarstwowe. Ponadto stosowane są także inne metody wznoszenia obiektów, np. technologie systemowe, drewniane ściany masywne, konstrukcje szkieletowe.

W przypadku ściany jednowarstwowej materiał, z którego jest ona wykonana (jeden rodzaj, np. mur z cegły pokryty tynkiem zewnętrznym), pełni jednocześnie funkcje konstrukcyjne i ochronne.

W przypadku ściany wielowarstwowej poszczególne funkcje są pełnione przez warstwy wykonane z odpowiednich materiałów. Ściana zewnętrzna może składać się z następujących warstw:
1. wykończenie wewnętrzne - np. z płyt gipsowo-kartonowych;
2. warstwa konstrukcyjna, nośna, wykonana z materiału o dużej wytrzymałości na ściskanie, dzięki czemu nie musi być zbyt gruba;
3. warstwa izolacyjna - najczęściej umieszczana od strony zewnętrznej;
4. warstwa zewnętrzna wykończeniowa - zabezpiecza materiał izolacyjny przed wpływem warunków atmosferycznych, uszkodzeniem mechanicznym i destrukcją; może być zlokalizowana:
- bezpośrednio na materiale termoizolacyjnym (np. tynk),
- jako dostawiona ścianka osłonowa (np. z cegły), ze szczeliną powietrzną między materiałem termoizolacyjnym a ścianką.