Stare drewniane meble to swego rodzaju ,, nieoszlifowane diamenty”. Zamiast więc się ich pozbywać, warto je odnowić. Zabieg ten można zlecić specjaliście, który za swoje usługi wystawi nam prawdopodobnie kosmiczny rachunek. Zdecydowanie tańsze będzie samodzielne wykonanie zabiegów renowacyjnych. Wówczas będziemy mogli nie tylko cieszyć się pięknym, oryginalnym wyglądem naszych mebli, ale także odczujemy olbrzymią satysfakcję, kiedy ktoś ze znajomych zapyta, gdzie kupiliśmy takie ,,cudeńka”.

Co będzie potrzebne?

Do odnowienia drewnianych powierzchni niezbędny będzie papier ścierny o grubości 220 i szpachla do drewna o barwie dobranej do naszego mebla. W zależności od przyjętej koncepcji przydadzą się także farby, bezbarwny lakier lub okleina, taśmy malarskie, pędzle, wałek, solidna linijka i nożyczki. Dbając o swoje zdrowie zaopatrzmy się też w maskę i okulary ochronne.

Przygotowanie

Pierwszą czynnością, którą musimy wykonać chcąc odnowić stary mebel, jest usunięcie starych powłok lakierniczych. Zabieg ten możemy wykonać w sposób tradycyjny, używając drobnoziarnistego papieru ciernego, lub korzystając z metody chemicznej. Polega ona na pokryciu powierzchni mebla specjalnym żelem. Po odczekaniu wskazanego przez producenta czasu, warstwę farby lub lakieru usuwa się przy pomocy szpachelki lub specjalnej twardej szczotki.

Jeżeli na powierzchni drewna występują pęknięcia i ubytki, należy uzupełnić je niedużą ilością szpachli. Po jej zaschnięciu szpachlowane miejsca również należy zeszlifować zwracając uwagę, by nadmiernie nie rzucały się w oczy. Należy również pamiętać, że powierzchnia którą zamierzamy malować musi być bardzo dokładnie odtłuszczona. Jest to jeden z podstawowych warunków trwałości nowej powłoki malarskiej.

Do dzieła

Teraz możemy przystąpić do nanoszenia nowej powłoki malarskiej. Nawet jeżeli najbardziej podoba się nam naturalny wygląd drewna i nie chcemy stosować kolorowych farb, niezbędne jest pokrycie całej powierzchni lakierem bezbarwnym dla celów ochronnych. Jeżeli chcemy nadać naszym meblom kolor nie tracąc przy tym niepowtarzalnego wyglądu drewna, warto zdecydować się na bejcę. Dla tych, którym najbardziej odpowiadają gładkie, jednolite powierzchnie najlepsze będą różnego rodzaju farby. Nowoczesne preparaty nie tylko barwią mebel na wybrany przez nas kolor, ale również zapewniają prawdziwa ochronę drewna. Mogą neutralizować szkodliwe promieniowanie UV i chronić przed wyblaknięciem. Ważne jest również, aby preparat chronił przed wilgocią a także przed zabójczymi dla drewna grzybami, pleśnią czy szkodnikom. W zależności od wybranego preparatu, nową powłokę nanosimy przy pomocy pędzla lub wałka malarskiego dbając przy tym, by na malowanej powierzchni nie powstawały smugi i zacieki. Mebel pozostawiamy do wyschnięcia na okres wskazany przez producenta preparatu malarskiego. Gdy farba będzie sucha, możemy przystąpić do szlifowania papierem ściernym tych powierzchni, na których zamierzamy położyć okleinę. Proces malowania i szlifowania tych powierzchni należy trzykrotnie powtórzyć.
Nakładamy okleinę

Układanie okleiny wymaga dużej cierpliwości i precyzji. Przede wszystkim należy bardzo dokładnie dociąć i dopasować okleinę do powierzchni, na której ma zostać ułożona. W przeciwnym razie efekt końcowy będzie, delikatnie mówiąc, daleki od doskonałości. Przyklejając warstwę okleiny musimy pamiętać, by nie pozostały pod nią pęcherze powietrza. W celu zapobiegnięcia ic powstaniu należy dociskać okleinę do podłoża za pomocą miękkiego ręcznika. Musimy także zadbać o dokładne dociśnięcie krawędzi okleiny, dzięki czemu zapobiegniemy niebezpieczeństwu jej przypadkowego oderwania.

Opr S. Z.

Autor: chemiabudowlana.info - zobacz wizytówkę firmy