W ostatnich latach pojawiło się wiele kolorowych elewacji, jednakże na części z nich daje się zaobserwować przebarwienia mylone czasem z brudem.
Szkodliwe oddziaływanie mikroorganizmów na materiały budowlane prowadzi w konsekwencji do wymiernych strat materialnych. Niezabezpieczone przed nimi tynki i powłoki malarskie ulegają sukcesywnej degradacji. Porażoną przez mikroorganizmy elewację można naprawić, stosując rekomendowany przez Mapei System Silancolor Plus.

Większość materiałów budowlanych jest bezustannie atakowana przez mikroorganizmy, zdolne do szybkiego rozmnażania się w sprzyjających dla siebie warunkach (dostępność odpowiednich składników pokarmowych oraz ciepłe i wilgotne otoczenie).
Bezpośrednią przyczyną pojawiania się ww. przebarwień są mikroorganizmy powszechnie występujące w przyrodzie.
Zjawisko to zwane skażeniem mikrobiologicznym spowodowane jest zmianą technologii wykańczania elewacji budynków, stosowaniem materiałów zawierających związki organiczne oraz zanieczyszczeniem występującym w atmosferze.
Efekt skażenia mikrobiologicznego był jeszcze parę lat temu rzadkim zjawiskiem, głównie z uwagi na szybkie odparowanie wody z elewacji wraz z utratą ciepła ścian. Przyczyną braku rozwoju drobnoustrojów na elewacjach było powszechne stosowanie tynków zawierających wapno i cement o wysokim pH, posiadających naturalną ochronę przed porastaniem grzybów i glonów. Innym rodzajem naturalnej ochrony przed rozwojem drobnoustrojów były produkty oparte na organicznych rozpuszczalnikach. Nie wymagały one stosowania dodatkowych środków ochronnych, były jednak nieprzyjazne dla środowiska naturalnego.
Wraz ze wzrostem świadomości ekologicznej coraz częściej stosuje się receptury oparte na wodnych rozpuszczalnikach.
Niestety dzisiejsze wodorozcieńczalne produkty narażone są w znacznie większym stopniu na skażenie mikrobiologiczne.
Aby zwiększyć odporność produktów wodorozcieńczalnych, stosuje się specjalne dodatki tzw. biocydy, które ograniczają niszczącą działalność bakterii i grzybów. Jednakże z upływem czasu, biobójcze środki ochronne wypłukują się z elewacji, co powoduje konieczność ponownego zabezpieczania ścian biocydami. W zależności od narażenia porastaniem oraz rodzaju zastosowanego produktu na powierzchni elewacji czynności zabezpieczające należy powtarzać co minimum 5 lat.
Paradoksalnie wysoka izolacyjność termiczna ścian i wysoka szczelność wypraw zewnętrznych tynków lub farb, głównie akrylowych, sprzyja rozwojowi drobnoustrojów. Powierzchnia ścian zewnętrznych wskutek dobrej izolacyjności termicznej nie oddaje ciepła do otoczenia, co powoduje iż para wodna zamiast odparować z elewacji skrapla się na jej powierzchni. Utrzymywanie się wilgotnych ścian w miejscach mniej nasłonecznionych, np. od strony północnej, przy niewielkim ruchu powietrza przyspiesza zjawisko porastania glonów i grzybów na elewacjach.
Wilgotne ściany stwarzają bardzo dobre warunki do rozwoju alg, szczególnie w okresie, gdy w powietrzu znajduje się dużo zarodników roślin. Tereny o szczególnym ryzyku porastania to przede wszystkim obszary, na których przez długi czas utrzymuje się duża wilgotność względna powietrza – bezpośrednia bliskość wód, jezior, ale także bliskość podmokłych terenów i lasów.
Nie mniejszym zagrożeniem dla zewnętrznych elewacji budynków są glony, które porastają wilgotne fasady bez względu na obecność składników odżywczych w materiałach budowlanych. Związki organiczne zawarte w zanieczyszczonym powietrzu są doskonałą i wystarczającą pożywką dla rozwoju glonów i porostów.
Grzyby pleśniowe mogą rozwijać się pod powierzchnią ochronnego filmu, przez co tynk, jak i powłoka malarska tracą przyczepność do ściany. Wpływa również niekorzystnie na materiały izolacyjne które pozbawione ochrony przed zawilgoceniem tracą swe właściwości izolacji termicznej. Niekontrolowana środkami biobójczymi inwazja glonów czy grzybów pleśniowych może nie tylko doprowadzić do zniszczenia
zewnętrznej warstwy tynku lub materiału izolacyjnego, lecz wpływa także na trwałość materiałów konstrukcyjnych.
Skażeniu mikrobiologicznemu można zapobiegać już na etapie projektowania obiektu poprzez dobranie rozwiązań technicznych, które gwarantują zabezpieczenie obiektu przed zawilgoceniem. Planując usytuowanie obiektu, ważne jest uwzględnienie warunków środowiskowych, co skutkować będzie ograniczeniem ryzyka ataku mikroorganizmów na elewację. Ochronę przed skażeniem mikrobiologicznym zapewnić można również wykonując elewację zgodnie z regułami sztuki budowlanej, stosując wysokiej jakości materiały zawierające środki grzybobójcze oraz zapewniając właściwą eksploatację i natychmiastowe usuwanie źródeł i skutków zawilgocenia.
W sytuacji porażenia fasady przez mikroorganizmy należy możliwie jak najszybciej poddać jej powierzchnię renowacji.
Skutecznym sposobem jest zastosowanie kompleksowego systemu naprawy zainfekowanych ścian SILANCOLOR PLUS, zapewniającego wyniszczenie istniejących kolonii mikroorganizmów, a jednocześnie zabezpieczającego elewację przed ponownym rozwojem alg i grzybów.

3 kroki skutecznej renowacji i ochrony elewacji:

1. Usunięcie glonów i pleśni z porażonej elewacji z użyciem preparatu czyszczącego SILANCOLOR CLEANER PLUS.
2. Nałożenie warstwy ochronnej - gruntu SILANCOLOR PRIMER PLUS zapobiegającego powstawaniu zniszczeń powodowanych przez rozwój glonów i pleśni.
3. Nałożenie farby SILANCOLOR PITTURA PLUS o wysokiej odporności na porastanie mikroorganizmów takich jak glony, pleśnie i grzyby. Stanowi ona jednocześnie barwne wykończenie elewacji w szerokiej gamie kolorystycznej.

SYSTEM SILANCOLOR PLUS przeznaczony jest do stosowania na systemach ociepleniowych lub elewacjach pokrytych tynkami tradycyjnymi, renowacyjnymi lub farbą o dobrej przyczepności. Dodatkowo właściwości hydrofobowe farby zabezpieczają podłoże przed oddziaływaniem warunków atmosferycznych, brudzeniem, mikrospękaniem i promieniami UV. System Mapei umożliwia oddychanie ścian i daje też dużą
odporność na zmywanie.

Marek Śliwiński – Product Manager Linii Ociepleń,
Mapei Polska


Autor: Mapei - zobacz wizytówkę firmy