Czynnikiem dzielącym tynki cienkowarstwowe na dwie podstawowe grupy jest rodzaj zastosowanego w nich spoiwa. Wyróżniamy tu:
- grupę tynków mineralnych opartych na spoiwach mineralnych, do których zalicza się
- tynki mineralne na bazie spoiw cementowo-wapiennych
- tynki silikatowe na bazie spoiwa mineralnego, którym jest potasowe szkło wodne
- grupę tynków polimerowych opartych na spoiwach organicznych, do których zaliczamy
- tynki akrylowe na bazie spoiw dyspersyjnych głównie w postaci dyspersji żywicy akrylowej
- tynki silikonowe na bazie spoiw dyspersyjnych modyfikowanych żywicą silikonową

Rodzaj zastosowanego spoiwa determinuje wiele cech fizyko-chemicznych, które powodują, że tynki te bardzo różnią się od siebie wieloma właściwościami, choć optycznie wyglądają prawie identycznie. Podstawową różnicą jest sam sposób wiązania tynków. W przypadku tynków mineralnych jest to wiązanie chemiczne, czyli reakcja chemiczna składników spoiwa z wypełniaczami i z mineralnym podłożem, której wynikiem jest stopniowe przekształcanie składników tynku i podłoża w zupełnie nowy związek chemiczny. W przypadku tynków dyspersyjnych sposób wiązania można określić jako mechaniczny. Polega on przede wszystkim na fizycznym sklejeniu w wyniku adhezji warstwy tynku z warstwą podłoża. Występuje jeszcze wiele innych różnic pomiędzy poszczególnymi rodzajami tynków cienkowarstwowych. Podstawowe to dyfuzyjność (przepuszczalność dla pary wodnej i dwutlenku węgla określana potocznie jako „oddychanie”), stopień hydrofobowości (nasiąkliwości), własności elektrostatyczne, stopień palności czy podatność na korozję biologiczną. Różnią się między sobą także podobnego rodzaju tynki poszczególnych producentów, co wynika ze stosowania różnych wypełniaczy, kruszyw i dodatków. W przypadku ociepleń z wełną mineralną ograniczeniem jest niska dyfuzyjność tynków akrylowych, których z tego powodu nie stosuje się w tych systemach. Dla budynków wysokich (powyżej 25 m) ocieplanych wełną stosuje się tynki niepalne, do których należą wyłącznie tynki mineralne cementowo-wapienne. W przypadku systemów ociepleń opartych na styropianie jako materiale izolacyjnym, mogą być stosowane wszystkie opisane tu tynki cienkowarstwowe, ale trzeba podkreślić, że ich przydatność może być różna w zależności od wielu czynników zewnętrznych oraz postawianych im wymagań. Przykładowo tynki akrylowe sprawdzą się w większości sytuacji, ale występują przypadki, w których zdecydowanie należy unikać ich stosowania. Podobnie pewne ograniczenia mogą dotyczyć wszystkich pozostałych tynków cienkowarstwowych. Dlatego najlepiej jest zasięgnąć porady specjalisty, przedstawiciela producenta, który ma w ofercie, co najmniej kilka wymienionych rozwiązań. Należy zawsze pamiętać, że porada producenta posiadającego tylko jedno rozwiązanie będzie tendencyjna, podobnie jak porada wykonawcy przyzwyczajonego do określonych, a niekoniecznie w danym przypadku najlepszych rozwiązań.

Alpol