Planując wykończyć elewację za pomocą tynku cienkowarstwowego, możemy wybierać spośród mas akrylowych, silikonowych, silikatowych czy silikatowo-silikonowych. Ich wspólną cechą jest m.in. prosta aplikacja – pożądany efekt uzyskuje się już po nałożeniu jednej warstwy wyprawy.

Nakładanie tynków cienkowarstwowych wymaga precyzji, dokładności i umiejętności. Zadanie to należy powierzyć profesjonalistom, gdyż samodzielna aplikacja może być trudna, a jej wynik daleki od oczekiwań. Pierwszą rzeczą, jaką zrobić powinna ekipa tynkarska, jest przygotowanie podłoża. Warunkiem uzyskania estetycznej i trwałej powłoki jest nakładanie masy tynkarskiej na suche, stabilne i pozbawione jakichkolwiek uszkodzeń podłoże. Aby na warstwie dekoracyjniej nie odznaczały się nierówności, należy – po zatopieniu siatki w zaprawie klejącej – wyrównać dokładnie warstwę kleju, a gdy wyschnie, delikatnie przeszlifować. Należy pamiętać, że nawet niewielka wilgotność podłoża skutkować będzie odspajaniem się tynku. B. Aby zwiększyć stabilność podłoża, warto je dodatkowo zagruntować przed nałożeniem masy podkładowej, której zadaniem jest ochrona wewnętrznych warstw elewacji (m.in. ocieplenia) oraz poprawa przyczepność powłoki. Masa podkładowa powinna być zabarwiona na kolor zbliżony do tynku – dzięki temu unika się ryzyka przebarwień.

Drugą zasadą, o której należy pamiętać planując wykończenie elewacji tynkiem cienkowarstwowym, jest rygorystyczne przestrzeganie zaleceń producenta odnośnie dopuszczalnych warunków atmosferycznych. Minimalna wymagana temperatura powietrza to 5°C, maksymalna - 25°C. Aplikacja przy niższych temperaturach grozi zjawiskiem przemrożenia tynku – ponieważ nie zachodzi proces wiązania, materiał odpada od ścian. Bardzo wysokie temperatury, zwłaszcza w połączeniu z intensywnym promieniowaniem słonecznym mogą prowadzić do przebarwień masy – uniknąć tego można stosując siatki osłonowe. Istotne znaczenie ma ponadto wilgotność powietrza – nie może być ona wysoka, ponieważ pod jej wpływem wydłuża się czas wiązania materiału, a także rośnie prawdopodobieństwo pojawienia się przebarwień.

Tynk, po nałożeniu na powierzchnię warstwą o grubości jego ziarna, precyzyjnie rozprowadzamy i wyrównujemy. Duże, płaskie powierzchnie należy pokrywać w jednym cyklu roboczym, a jeśli zaistnieje potrzeba przerwania prac, trzeba zabezpieczyć taśmą miejsce łączenia. Naniesioną powłokę zabezpieczamy siatką ochronną.

Pamiętaj o tym, by:

1. Używać mieszanek z jednej partii produkcji – dzięki temu unikniesz ryzyka aplikacji tynku różniącego się od już nałożonego odcieniem czy grubością uziarnienia.
2. ZAWSZE nakładać warstwę podkładową – jej brak sprawi, że powłoka będzie nieestetyczna, nietrwała, szybko zacznie się odspajać i odpadać od ściany. Z warstwy tej można zrezygnować tylko w przypadku, gdy producent tynku sugeruje inny sposób jego nakładania.
3. Przed wykończeniem elewacji wykonać – jeśli wcześniej nie było – izolację poziomą budynku – skutkiem jej braku jest pojawienie się wilgoci podciąganej kapilarnie z gruntu, a w konsekwencji – zawilgocenie ścian i odspajanie się tynku.
4. Wykonać prace bardzo starannie – niedbała aplikacja tynku cienkowarstwowego sprawia, ze powłoka jest mało estetyczna, z widocznymi zaciągnięciami.
Fot. Malfarb


Autor: Malfarb - zobacz wizytówkę firmy