Okładziny ceramiczne, gresowe lub kamienne są odporne na oddziaływanie wilgoci. Jednakże wilgoć przenikająca do podłoża może doprowadzić do poważnych uszkodzeń, takich jak wypłukiwanie spoiwa, niszczenie betonu, powstawanie rys, zagrzybienia i wykwity. Problem ten jest szczególnie groźny w przypadku podłoży wykonanych z bloczków gipsowych i płyt gipsowo-kartonowych (g-k).

Z powyższych powodów zaleca się stosowanie w miejscach o podwyższonej wilgotności - takich jak łazienka, natryski, toalety, kuchnie, pralnie itp. - dodatkowego zabezpieczenia przed wilgocią w postaci zapraw i mas uszczelniających. Służą one do zabezpieczania przed wilgocią, wodą nie będącą pod ciśnieniem.



Chronią one podłoża, spoiny, przejścia przyłączy sanitarnych, przepustów rurowych oraz odpływów podłogowych. Miejsca te uszczelnia się specjalną masą uszczelniającą, taśmami i kołnierzami uszczelniającymi. Warstwy uszczelniające nanosi się na podłoże przez malowanie lub szpachlowanie.



Ściany wykończone lub zbudowane z płyt gipsowo-kartonowych należy uszczelnić przy pomocy Knauf Powłoki uszczelniającej bez dodatków bitumicznych. Następnie należy wkleić wyprofilowane naroża, dokładnie wtapiając ich krawędzie w powłokę uszczelniającą. Na połączeniu ścian z podłogą, po rozprowadzeniu powłoki uszczelniającej bez dodatków bitumicznych ułożyć trzeba taśmę uszczelniającą.

Docięty na wymiar kawałek taśmy uszczelniającej należy wcisnąć w świeżo rozprowadzoną warstwę masy. Podobnie wkleja się taśmę uszczelniającą. Na krawędzie taśmy nakłada się powłokę uszczelniającą i dokładnie wtapia krawędzie taśmy przy pomocy gładkiej pacy stalowej.


Po wyschnięciu tworzą one szorstką powłokę o niewielkiej grubości oraz doskonałej przyczepności dla okładzin ceramicznych. Jest to szybka metoda na uzyskanie trwale szczelnego podłoża. Miejsca narażone na czasowe oddziaływanie wilgoci oraz wody nazywają się wilgotnymi i mokrymi strefami budynku. Są to przede wszystkim podłoga, a także ściany w pobliżu kabiny prysznicowej,wanny i umywalki.

Wyznaczając strefę mokrą przyjmuje się, że należy do niej cała powierzchnia podłogi i odcinek ścian o wysokości 10 cm. W przypadku ścian, podział na strefę mokrą i wilgotną zależy od stopnia, w jakim narażone są one na wodę. Przyjmuje się, że uszczelnienie powinno sięgać nieco powyżej baterii lub miejsca zamocowania słuchawki prysznicowej, ale często wykonuje się je aż do sufitu. Przy rozplanowaniu pomieszczeń o podwyższonej wilgotności ważne jest, aby wrażliwe na wilgoć elementy, takie jak drzwi i okna, nie znajdowały się w strefie mokrej.



Na podstawie Knauf Bauprodukte.

Autor: Knauf Bauprodukte - zobacz wizytówkę firmy